இணையவழி ஆன்மீக நூலகம்

Digital Library

Home    Books


யுத்த காண்டம் - 1

Yuddha Kanda, also known as the Book of War, is the sixth and final major book of the Ramayana. It describes the great battle between Rama's forces and Ravana's army, culminating in the defeat of Ravana and the reunion of Rama and Sita. The Yuddha Kanda is filled with intense action, dramatic moments, and the ultimate triumph of good over evil.

ராமாயணம்

யுத்த காண்டம் - 1

ராமர் தலைமையில் லட்சுமணன் சுக்ரீவன் அனுமன் உட்பட அனைவரும் தென்திசை கடலை நோக்கி கிளம்பினார்கள். செல்லும் வழியில் இருக்கும் மக்களுக்கும் சிறு உயிர்களுக்கும் எந்த விதமான தொந்தரவும் தரக்கூடாது என்று ராமர் கட்டளையிட்டார். பத்து கோடி எண்ணிக்கையுடைய வானரப் படைகளை சதபலி என்ற வானரத் தலைவன் தலைமை தாங்கி வழி நடத்திச் சென்றான். வழி தெரிந்த வானரங்கள் வழிகாட்ட அவர்களை நோக்கி அனைவரும் சென்றார்கள். நீலனும் குமுதனும் முன் பகுதியில் சரியான பாதையில் செல்கிறோமா என்பதை உறுதிபடுத்திக் கொண்டே வந்தார்கள். பின் பகுதியில் எண்ணிக்கையில் இடங்காத கரடிகள் கூட்டம் ஜாம்பவான் தலைமையில் வந்தார்கள்.

ராமரையும் லட்சுமணனையும் மத்திய பாகத்தில் வானரங்கள் தூக்கிக்கொண்டு சென்றார்கள். சுக்ரீவன் உட்பட பெரிய வீரர்கள் ராமருடன் வந்தார்கள். வேகமாக மலைகளையும் காடுகளையும் தாண்டிச் சென்றார்கள். உணவும் தண்ணீரும் கிடைக்கும் வழியாக பார்த்துக் கொண்டே சென்றார்கள். வானரக்கூட்டம் வெற்றி பெருவோம் என்ற முழக்கத்தை கூச்சலிட்டுக் கொண்டே சென்ற சத்தம் எட்டு திசைகளிலும் எதிரோலித்தது. செல்லும் வழிகளில் எல்லாம் வானரக் கூட்டத்தினால் எழுந்த புழுதி வானத்தை மறைத்தது. ராம காரியமாக செல்வதால் எங்கும் யாரும் ஒய்வெடுக்கவில்லை. நிற்காமல் சென்று கொண்டே இருந்தார்கள். ராவணனை நானே கொல்வேன் நானே கொல்வேன் என்று வானர கூட்டம் பேசிக்கொண்டே சென்றதை பார்த்த ராமர் உற்சாகமடைந்து லட்சுமணனிடம் நாம் புறப்பட்டு விட்டோம் என்பதை சீதை அறிந்தால் தைரியம் அடைந்து மகிழ்ச்சி அடைவாள் என்றார்.

ராமர் கடற்கரையின் அருகில் இருக்கும் மகேந்திரகிரி மலையை பார்த்ததும் கடற்கரைக்கு வந்து விட்டோம் என்பதை உணர்ந்தார். மலைமீது ஏறி கடலை பார்த்தார். அனைத்து சேனைகளுடன் எப்படி இந்த கடலை தாண்டுவது என்று தீர்மானிக்க வேண்டும் அதுவரையில் அனைவரும் இங்கே ஒய்வெடுத்து தங்கலாம் என்று சுக்ரீவனுக்கு ராமர் உத்தரவிட்டார். சுக்ரீவனும் அவ்வாரே தனது படை வீரர்களுக்கு உத்தரவிட்டான். தங்கியிருக்கும் சேனைப் படைகளுக்கு எதிரிகளால் எந்த ஆபத்தும் வராத வகையில் நான்கு பக்கமும் பாதுகாப்பு செய்யப்பட்டது. அனைவருக்கும் அனைத்து விதமான சௌகர்யங்களும் இருக்கிறதா என்று ராமரும் லட்சுமணனும் பார்த்து திருப்தி அடைந்த பின் தனியாக சென்று அமர்ந்தார்கள். கடலை எப்படி தாண்டுவது என்பதை குறித்து சுக்ரீவன் ராமர் லட்சுமணனுடன் ஆலோசனை செய்தான்.

அனுமன் இலங்கையை எரித்து நாசம் செய்தது பற்றி விவாதிக்க ராவணன் தனது அரசவையை கூட்டி பேச ஆரம்பித்தான். இது வரையில் பகைவர்கள் யாரும் நமது நகரத்திற்குள் நுழைந்தது இல்லை. ராமனின் தூதுவனாக வந்த வானரம் சீதையை இரண்டு முறை பார்த்து பேசியிருக்கிறான். எனது மகன் உட்பட நமது பல வீரர்களை கொன்றிருக்கிறான். நகரத்தில் உள்ள அனைத்து மாட மாளிகைகளையும் எரித்து விட்டான். யாருக்கும் பயப்படாத நமது மக்களை பயத்தால் நடுங்கச் செய்து விட்டு இங்கிருந்து சென்றுவிட்டான். இத்துடன் இந்த பிரச்சனை முடிவுக்கு வராது. அந்த வானரம் தன்னுடைய கூட்டத்தை விரைவில் இங்கு அழைத்து வருவான். அப்போது இன்னும் பிரச்சனை வரும் அது பற்றி நாம் ஆலோசிக்க வேண்டும் என்று ராவணன் தலை குனிந்தபடியே பேசினான். ராமன் நமக்கு பகைவனாகி விட்டான். அவனை என்ன செய்யலாம் என்று ஆலோசனை செய்ய வேண்டும். ராமன் மிகவும் பலமானவன். அவனது படையும் மிக பலமானது. அவர்கள் இலங்கையை தாக்குவது நிச்சயம் என்று தெரிந்து விட்டது. கடல் அரண் போல் நம்மை பாதுகாக்கிறது என்று எண்ணி நாம் சும்மா இருக்க முடியாது. இலங்கையை சுற்றி இருக்கும் கடலை எப்படியாவது தந்திரம் செய்து அவர்கள் தாண்டி இங்கு வந்து விடுவார்கள். நம்முடைய நகரத்தை எப்படி பாதுகாப்பது என்றும் நமது சேனைகளின் பலத்தை எப்படி அதிகரிக்கலாம் என்றும் நம் மக்களை எப்படி பாதுகாத்துக் கொள்வது என்றும் உங்களைடைய ஆலோசனைகளை சொல்லுங்கள் என்று ராவணன் அனைவரிடமும் பேசி முடித்தான்.

ராமரைப் பற்றியும் அனுமன் வந்து சென்றது பற்றியும் ராவணன் பேசியதை கேட்ட அவனது சபையில் உள்ள ஒரு ராட்சசன் தனது கருத்தை சொல்ல ஆரம்பித்தான். நம்முடைய சேனை பலமும் ஆயுத பலமும் இந்த உலகத்தில் மிகப் பெரியதாகவும் வலிமை உள்ளதாகவும் இருக்கும் போது நீங்கள் ஏன் கவலைப் படுகின்றீர்கள். நமது கோட்டையை எந்த எதிரிகளாலும் வெற்றி பெற முடியாது. தேவலோகம் சென்று இந்திரனை வெற்றி பெற்றிருக்கிறீர்கள். யாராலும் வெற்றி பெற முடியாத தானவர்களுடன் தங்களின் தவ பலத்தால் ஒரு வருடம் யுத்தம் செய்து வெற்றி பெற்றிருக்கிறீர்கள். போகவதி நகரத்திற்கு சென்று நாகராஜனை எதிர்த்து தாங்கள் வெற்றி பெற்றிருக்கிறீர்கள். குபேரனை தோற்கடித்து அவனுடைய புஷ்பக விமானத்தை தாங்கள் பெற்றிருக்கிறீர்கள். தங்களுக்கு பயந்து மயன் தங்களுடன் நட்பு கொண்டு அவனது மகள் மண்டோதரியை உங்களுக்கு மணம் முடித்து கொடுத்திருக்கிறான்.

பாதாளத்தில் உள்ள பல நகரங்களையும் காளகேயர்களையும் வெற்றி பெற்றிருக்கிறீர்கள். வருணனுடைய மகன்களையும் யமனையும் கூட தங்கள் முன்பு மண்டியிட வைத்து விட்டீர்கள். இவ்வளவு பல சாலியான உங்களுக்கு ராமர் ஒரு எதிரியே அல்ல. தங்களுடைய பலம் எதிரிக்கு தெரிந்திருக்கும். தங்களை எதிர்க்க இங்கு யாரும் வரமாட்டார்கள். மீறி வந்தால் அவர்களை சமாளிக்க தங்களின் புதல்வனான இந்திரஜித் ஒருவனே போதும். எதிரிகள் எத்தனை பேர் வந்தாலும் இந்திரஜித்தை நீங்கள் அனுப்பி வைத்தால் அத்தனை பேரையும் அழித்து வெற்றி பெறுவான். காரியம் முடிந்தது கவலைப்படாதீர்கள் என்று ராவணனை புகழ்ந்து சொல்லி அமர்ந்தான். ராவணனின் சேனாதிபதி மகாசுரன் எழுந்து தனது கருத்தை சொல்ல ஆரம்பித்தான்.

அனுமன் இலங்கைக்கு வந்த போது சிறிது அஜாக்கிரதையாக இருந்து விட்டோம். நமது அஜாக்கிரதையை பயன்படுத்தி அந்த வானரம் தனது வலிமையை காட்டி நம்மை எல்லாம் அவமானப்படுத்தி விட்டு சென்று விட்டது. இது போல் மீண்டும் நடக்க விட மாட்டேன். மறுபடி அந்த வானரம் இங்கே வந்தால் நான் பார்த்துக் கொள்கிறேன். எத்தனை வானரங்கள் வந்தாலும் அத்தனை பேரையும் அழித்து விடுவேன். ஒரு தவறு நடந்து விட்டதால் அதை தொடர்ந்து அபாயம் வரும் என்று கவலைப்பட வேண்டியதில்லை. தேவர்கள் கந்தர்வர்கள் தானவர்கள் என அனைவரையும் எதிர்த்து வெற்றி பெற்ற தாங்கள் ராமரைப் பற்றி கவலை கொள்ளாதீர்கள் என்று சொல்லி முடித்தான். துர்முகன் என்ற ராட்சசன் எழுந்து எனக்கு உத்தரவு கொடுங்கள். நம்மை எல்லாம் அவமதிப்பு செய்த அந்த வானரத்தையும் அவனது கூட்டத்தையும் இப்போதே சென்று அழித்து விட்டு திரும்புகிறேன் என்று கர்ஜனை செய்தான்.

ராமரும் லட்சுமணன் இருவர் மட்டுமே இப்போது நமது எதிரிகளாக இருக்கிறார்கள். சாதாரண வானரத்தை பற்றி ஏன் பேச வேண்டும். எனக்கு உத்தரவு கொடுங்கள் அவர்களை நான் ஒருவனே சென்று அழித்துவிட்டு வருகிறேன் என்று வஜ்ர தம்ரஷ்டிரன் என்ற ராட்சசன் தனது பரிகை என்ற உலக்கை ஆயுதத்தை காண்பித்தான். கும்ப கர்ணனின் மகன் நிகும்பன் எழுந்தான். நீங்கள் அனைவரும் இங்கே இருங்கள் யாரும் வர வேண்டாம் நான் ஒருவனே கடலின் அக்கரையில் அவர்கள் இருக்கும் இடம் சென்று அவர்களை தின்று விட்டு உங்களுக்கு செய்தியை சொல்கிறேன் என்றான். ஒரு ராட்சசன் எழுந்து நாம் சூழ்ச்சி மூலமாக இவர்கள் அனைவரையும் அழித்து விடலாம். அதற்கான திட்டத்தை சொல்கிறேன் என பேச ஆரம்பித்தான். பல ராட்சசர்களை மனித வேடம் அணியச் செய்து ராமரிடம் அனுப்புவோம். பரதன் எங்களை அனுப்பியிருக்கிறான். நான்கு வகை பெரும் படை ஒன்று பின்னால் வருகிறது சிறிது நாள் காத்திருங்கள் என்று சொல்லுவோம் அவர்கள் கடற்கரையிலேயே ஓய்வு எடுத்துக் கொண்டு காத்திருப்பார்கள். நமது சூழ்ச்சி வலையில் விழுந்த அவர்களை நாம் வான் வழியாக சென்று அவர்களை முதலில் சூழ்ந்து கொண்டு நான்கு பக்கமும் இருந்து தாக்கி அழித்துவிடலாம் என்றான். அனைவரும் தங்களது ஆயுதங்களை காட்டி ஆர்ப்பரித்தார்கள். இப்படி ஒருவர் பின் ஒருவராக ராவணனை பெருமையுடன் பேசி திருப்திப் படுத்தினார்கள். அனைவரது பேச்சு ராவணனுக்கு திருப்தியை கொடுத்தாலும் அவனது மனதில் ஏதோ நெருடிக் கொண்டே இருந்தது.

ராமரைப் பற்றி அறிந்த நான் பேசுகிறேன் என்று ராவணனின் தம்பி விபீஷணன் எழுந்தான். இங்கிருக்கும் அனைவரும் தங்களின் பெருமைகளை பேசுவதிலும் உங்களை புகழ்வதிலுமே குறியாக இருக்கிறார்கள். இவர்களின் யோசனைகள் தங்களுக்கு இனிமையாக இருந்தாலும் நமது நாட்டிற்கும் நமது குலத்திற்கும் இது சரியானதல்ல. நீதி தர்மத்திற்கு எதிராக ஒரு காரியத்தை செய்தால் அதன் எதிர் விளைவுகள் கடுமையானதாக கண்டிப்பாக வரும். அதுவே இப்போது வந்திருக்கிறது. இதற்கு முதலில் அமைதியான பேச்சுக்கள் வழியாகவும் அறிவுப்பூர்வமாகவும் தீர்வுகளை தேட வேண்டும். அது முடியாவிட்டால் அதன் பிறகு யுத்தத்தை செயல்படுத்த வேண்டும். இவர்கள் சொல்வது போல் நீங்கள் முதலில் யுத்தத்தை ஆரம்பித்தால் இலங்கையும் நமது குலமும் முற்றிலும் அழிந்து போகும். தருமத்தை சிந்தித்து எது சரியானதோ அதனை முதலில் செய்யுங்கள்.

ராமருடைய மனைவி சீதையை நீங்கள் தூங்கி வந்தது பாவகரமான காரியமாகும். அந்த பாவத்தை தீர்த்துக் கொள்ள முதலில் அதற்கான வழியை தேடுங்கள். ராமர் நமக்கு என்ன தீங்கு செய்தார். தனது தந்தையின் சத்தியத்தை காப்பாற்ற தண்டகாருண்ய காட்டில் தனது மனைவியுடனும் தனது தம்பியுடனும் யாருக்கும் எந்த தீங்கும் செய்யாமல் அமைதியாகவே வாழ்ந்து வந்தார். அங்கு அவரிடம் சரணடைந்தவர்களையும் தன்னை சார்ந்தவர்களையும் காப்பாற்றிக் கொள்வதற்காக தன்னை எதிர்த்து வந்த ராட்சசர்களை யுத்தம் செய்து அழித்தார். ராமரின் மேல் கோபம் இருந்தால் நீங்கள் ராமரை எதிர்த்து யுத்தம் செய்திருக்க வேண்டும் அதைவிட்டு அவர்களை வஞ்சகமாக ஏமாற்றி அவரது மனைவியை தூக்கி வந்து விட்டீர்கள். இது மிகப்பெரிய பாவமாகும். நம் பெயரில் குற்றத்தை வைத்துக் கொண்டு யுத்தம் செய்ய வேண்டும் என்று சொல்வது சரியானதல்ல.

ராமருடைய பலத்தை முதலில் சரியாக தெரிந்து கொள்ள வேண்டும். அவரின் தூதுவனாக வந்த அனுமனின் பலத்தையும் சாமர்த்தியத்தையும் நாம் அனைவரும் கண்டோம். இவ்வளவு பெரிய கடலை ஒரே தாவலில் தாவ யாராலும் முடியாது ஆனால் அனுமன் தாண்டினான். அனுமானம் செய்ய முடியாத அளவிற்கு அனுமனின் வீரம் உள்ளது. ராமரைப் பற்றியும் அனுமனைப் பற்றியும் இங்கிருப்பவர்கள் அலட்சியமாக பேசுவதில் பயனில்லை. நம்முடைய பலம் பெரிதாக இருந்தாலும் எதிரியின் பலத்தையும் பார்த்து யுத்தத்தை தீர்மானிக்க வேண்டும். சீதையை முதலில் ராமரிடம் ஒப்படைத்து விட்டால் யுத்தம் என்ற பேச்சுக்கே இடம் இல்லை. ராமரும் லட்சுமணனும் இங்கு வருவதற்குள் சீதையை அவர்களிடம் ஒப்படைத்து விடுங்கள். உங்களின் கருத்துக்கு எதிரான கருத்தை சொல்கிறேன் என்று என்மீது கோபம் கொள்ள வேண்டாம். உங்களின் நன்மைக்காக சொல்கிறேன் என்று ராவணனிடம் விபீஷணன் அமைதியுடன் கூறினான். தன்னுடைய மந்திரிகள் சேனாதிபதிகளின் வீரப்பேச்சுக்களை மகிழ்ச்சியுடன் கேட்டுக் கொண்டிருந்த ராவணனுடைய மனதில் இருந்த சந்தேகம் அதிகமானது. நாளை மீண்டும் இதை பற்றி விவாதிக்கலாம் என்ற ராவணன் அவையை ஒத்தி வைத்து விட்டு அந்தப்புரம் சென்று விட்டான்.

ராமரைப் பற்றியே இரவு முழுவதும் சிந்தித்துக் கொண்டே இருந்தான் ராவணன். அதிகாலையில் வாத்தியங்கள் வேதங்கள் முழங்க மங்கள இசைகளுடன் இருந்த ராவணனது அந்தப்புரத்திற்கு விபீஷணன் சென்றான். ராவணனை வணங்கிய விபீஷணனை பார்த்ததும் அங்கிருக்கும் அனைவரையும் வெளியே போகச் சொல்லிவிட்டு விபீஷணனிடம் என்ன செய்தி என்று கேட்டான் ராவணன். அதற்கு விபிஷணன் அண்ணா நான் சொல்வதில் தவறு இருந்தால் மன்னிக்க வேண்டும். என்னுடைய லாபத்திற்காக நான் எதுவும் பேசவில்லை. என்னுடைய அண்ணன் என்ற பாசத்தில் உங்களின் நலன் கருதியே பேசுகிறேன். நீங்கள் அனைத்தையும் ஆராய்ந்து பார்த்து ஒரு முடிவுக்கு வாருங்கள்.

ராமரிடம் இருந்த சீதையை பிரித்து இங்கு கொண்டு வந்ததில் இருந்து இலங்கை நகரத்தில் அபசகுனங்கள் நிறைய தெரிகிறது. ஹோமங்கள் செய்யும் போது எரியும் அக்னி எரிய வேண்டிய முறையில் எரியவில்லை. சரியான மந்திரங்களை சொல்லி ஆகுதிகளையும் நெய்யையும் அக்னியில் போட்டாலும் அக்னி எரிவதில்லை. பூஜை செய்யும் இடங்களில் பாம்புகள் நிறைய காணப்படுகிறது. இறைவனுக்கு படைக்க செய்யும் உணவுகளை இறைவனுக்கு படைக்கும் முன்பாகவே அதில் எறும்புகள் வந்து மொய்க்கிறது. பசுக்கள் சரியாக பால் கரப்பது இல்லை. நமது அரண்மணையில் உள்ள யானைகள் குதிரைகள் கோவேறு கழுதைகள் என அனைத்து விலங்குகளும் ஆரோக்கியம் இல்லாமல் கிடக்கின்றது. சரியாக உண்ணாமல் விபரீதமாக நடந்து கொள்கின்றன. விலங்குகளுக்கு செய்யும் வைத்தியங்கள் எதுவும் பலன் அளிக்கவில்லை. காக்கைகள் நகரத்தின் உயரமான இடங்களின் மேல் கூட்டம் கூட்டமாக உட்கார்ந்து விபரீதமாக கத்துகின்றன. கழுகுகள் வட்டமிட்டுக் கொண்டிருந்தன. நரிகள் ஊருக்குள் புகுந்து ஊளையிடுகின்றன. காட்டு மிருகங்கள் நகரத்திற்குள் நடமாடுகின்றன. சகுனம் சொல்லும் அறிஞர்கள் இந்த அபசகுனங்களின் அறிகுறிகளை பார்த்து அதற்கு அர்த்தம் சொல்வது அனைவருக்கும் கவலையை உண்டாக்கி இருக்கின்றது. இவையெல்லாம் நமக்கு மிகப்பெரிய அபாயத்தையும் நஷ்டத்தையும் குறிக்கின்றது. இதை நாம் அலட்சியம் செய்யக்கூடாது. சீதையைத் திருப்பி அனுப்பிவிடுங்கள். அவளை இங்கு கொண்டு வந்தது முதல் இந்த அறிகுறிகள் காணப்படுகின்றன. நான் சொல்வதில் நம்பிக்கை இல்லை என்றால் மற்றவர்களையும் விசாரித்து கேட்டுத் தெரிந்து கொள்ளுங்கள். நான் சொன்னதில் தங்களுக்கு உடன்பாடு இல்லை என்றால் என் மீது கோபித்துக் கொள்ளாதீர்கள்.

ராமரை பகைத்துக் கொள்வதினால் நமக்கு லாபம் ஒன்றும் இல்லை. சீதையை திருப்பி அனுப்பிவிட்டு நாம் சுகமாக வாழ்வோம் என்று மிகப் பணிவுடன் விபீஷணன் ராவணனிடம் கூறினான். அதற்கு ராவணன் சீதையைத் திருப்பி தரும் பேச்சுக்களை இங்கு பேச வேண்டாம். அது ஒரு நாளும் முடியாது. ராமரை நான் ஒரு எதிரியாகவே காணவில்லை. ராமரின் மேல் எனக்கு ஒரு பயமும் இல்லை நீ போகலாம் என்றான். ராவணன் சீதையை திருப்பி அனுப்பக் கூடாது என்று பிடிவாதமாக இருந்தாலும் தன்னுடைய ஆசை நிறைவேறவில்லையே என்று மிகவும் வருந்தினான். தான் செய்யும் காரியத்திற்கு தன்னுடைய உறவினர்களும் தவறாக பேசுகின்றார்களே என்று தனது மன அமைதியை இழந்தான் ராவணன். அதனை யாரிடமும் காட்டிக் கொள்ளாமல் மீண்டும் மீண்டும் சபையை கூட்டி ஆலோசனை செய்தான். இழந்த மன அமைதியை மீண்டும் பெறுவதற்காக சபையை கூட்டி ஆலோசனை என்ற பெயரில் தன்னை மற்றவர்கள் பெருமையாக பேசுவதை கேட்டு ஆறுதல் அடைந்தான் ராவணன். தனது அகங்காரத்தால் சிறிய காரியத்துக்கு கூட சரியான யோசனை செய்ய இயலாமல் முடிவெடுக்க முடியாமல் திணறினான் ராவணன்.

ராமரை பற்றி விவாதிக்க மீண்டும் தனது மந்திரி சபையை கூட்டினான். இந்த முறை நகரத்தில் உள்ள அனைத்து ராட்சச குழுக்களின் தலைவர்களும் வர வேண்டும் என்று கட்டளையிட்டான். அரண்மனையில் ராட்சச தலைவர்களால் நிரம்பியது. ராவணன் பேச ஆரம்பித்தான். எல்லா விதத்திலும் நீங்கள் திறமைசாலிகள். இந்த மந்திரி சபையில் உள்ளவர்கள் எந்த விதமான சிக்கலான காரியத்திற்கும் சரியான யோசனை சொல்லும் சக்தி வாய்ந்தவர்கள் நீங்கள். இதுவரை நீங்கள் ஆலோசித்து சொன்ன அனைத்தும் நமக்கு நன்மையை அளித்திருக்கிறது. இதுவரையில் நாம் செய்த யுத்தங்களும் அதற்கு நீங்கள் சொன்ன அனைத்து ஆலோசனைகளும் நமக்கு பல வெற்றிகளை கொடுத்திருக்கிறது. நாம் இது வரையில் தோல்விகளை கண்டதில்லை. இப்பொழுது உங்களிடம் நான் ஒன்று கேட்கிறேன்.

ராமரிடம் இருந்து சீதையை நான் தூக்கி வந்தது உங்கள் அனைவருக்கும் தெரியும். அதன் பிறகு ஒரு வானரம் இங்கு வந்து நாசம் செய்ததும் இலங்கையில் நடந்து கொண்டிருக்கும் அபசகுனங்களும் உங்கள் அனைவருக்கும் தெரியும். பலர் என்னிடம் சீதை இங்கு வந்ததினால் தான் இப்படி நடக்கறது. எனவே சீதையை ராமரிடம் அனுப்பி விடுமாறும் அவரிடம் மன்னிப்பு கேட்டுக் கேட்க வேண்டும் என்று மீண்டும் மீண்டும் என்னை வற்புறுத்துகின்றனர். ராமரிடம் சீதையை நான் திருப்பி அனுப்ப முடியாது. ராமரிடம் நான் மன்னிப்பும் கேட்க முடியாது. ராமர் வந்து தன்னை மீட்பான் என்று சீதை நம்பிக் கொண்டு இருக்கிறாள். ராமரால் கடல் தாண்டி இங்கு வருவது இயலாத காரியம். மீறி வந்தாலும் அதைப்பற்றி எனக்கு கவலையும் இல்லை பயமும் இல்லை. நம்மை தாக்கலாம் என்று ராமரும் லட்சுமணனும் வானரங்களுடன் கடற்கரையில் இருந்து கடலை எப்படி தாண்டலாம் என்ற யோசனை செய்து கொண்டு இருக்கிறார்கள். அவர்களை அங்கேயே அழிக்கும் வழிகளை நீங்கள் சொல்லுங்கள் இத்தனை நாட்கள் தம்பி கும்பகர்ணன் தூக்கத்தில் இருந்தான் ஆகவே இது பற்றி பேசவில்லை. இப்போது தம்பி கும்பகர்ணன் சபைக்கு வந்து விட்டான் எனவே இதுபற்றி நன்றாக யோசித்து உங்கள் ஆலோசனைகளை சொல்லுங்கள் என்று பேசி முடித்தான் ராவணன். கும்பகர்ணன் பேச ஆரம்பித்தான்.

ராமர் லட்சுமணனின் மீது உங்களுக்கு விரோதம் இருந்தால் நீங்கள் முதலில் அவர்களை எதிர்த்து யுத்தம் செய்து வெற்றி பெற்றிருக்க வேண்டும். அவர்களை அழித்திருந்தால் வெற்றி வீரரான உங்களுடன் சீதை தானகவே வந்திருப்பாள். அதை விட்டுவிட்டு யாரையும் ஆலோசனை கேட்காமல் நீங்களாகவே ஒரு பாவ காரியத்தை செய்துவிட்டு ராமரின் பகையை சம்பாரித்துக் கொண்டு விட்டீர்கள். இப்போது காலம் தாண்டிய பின்பு ஆலோசனை சொல்லுங்கள் என்று கேட்கிறீர்கள். நீதி சாஸ்திரம் அறிந்த அரசனுக்குரிய உத்தம காரியத்தை செய்யாமல் நீதி சாஸ்திரம் அறியாத மூடனைப் போல் செய்து விட்டீர்கள் என்று ராவணனின் மேல் எந்த பயமும் இல்லாமல் தைரியமாக சொல்லி அமர்ந்தான் கும்பகர்ணன். அனைவரின் முன்பும் தம்பி இப்படி பேசி விட்டானே என்று ராவணனின் முகம் வாடியது. ராவணனின் மேல் அளவு கடந்த அன்பு வைத்திருந்த கும்பகர்ணனால் ராவணனின் முகம் வாடியதை பொறுக்க முடியவில்லை. தன்னுடைய கடினமான சொல்லால் தான் அண்ணன் முகம் வாடி விட்டது என்பதை உணர்ந்த கும்பகர்ணன் பழையதை பேசி இனி பிரயோஜனம் இல்லை. இனி நடக்க வேண்டியதை பார்ப்போம். இனி அண்ணனுக்கு ஆதரவாக இருக்க வேண்டும் என்று எண்ணிக் கொண்டான்.

ராமரின் வல்லமையும் அவர் ஒரு சிறந்த வில்லாளி என்றும் அவர் பெற்ற வரங்களும் கும்பகர்ணனுக்கு நன்றாக தெரியும். ராவணனுக்கு எதிராக எந்த ஒரு காரியத்தையும் செய்யக் கூடாது என்ற முடிவில் இருந்த கும்பகர்ணன் மற்றவர்களை போல் ராவணனை பெருமைப்படுத்தி ராவணனுக்கு தைரியத்தை கொடுத்து பேசினான். நீங்கள் முன்னால் செய்ய வேண்டியதை பின்னாலும் பின்னால் செய்ய வேண்டியதை முன்னாலும் தவறாக செய்து கொண்டு இருக்கிறீர்கள். ஆனாலும் இனி நீங்கள் பயப்பட வேண்டாம். இந்த ராமரை நான் எனது வலிமையால் எதிர்த்து யுத்தம் செய்து வெற்றி பெறுவேன். ராமரது அம்புகள் என் மீது ஒன்றிரண்டாவது படும் அதைப் பற்றி எனக்கு கவலை இல்லை. எனக்கு ஒன்றும் ஆகாது. ராமரை அழித்து அவரது ரத்தத்தை குடித்துவிட்டு உங்களுக்கு செய்தி அனுப்புவேன். நீங்கள் என்ன முடிவு எடுக்கின்றீர்களோ அதற்கு நான் கட்டுப் படுகிறேன் என்று கும்பகர்ணன் பேசி முடித்தான். ராவணனுடைய பிரதான ஆலோசகன் பிரஹஸ்தன் ராவணனுடைய பலத்தை எடுத்துச் சொல்லி உங்களை எதிர்த்து இது வரை யாரும் வென்றது இல்லை. இனி வெற்றி பெறப் பொவதும் இல்லை என்று ராவணனை மகிழ்ச்சிக் கடலில் ஆழ்த்தினான். ராவணன் உற்சாகமடைந்தான். குபேரனை எதிர்த்து வெற்றி பெற்றவன் நான் என்னை எதிர்த்து யார் இங்கே வந்து வருவார்கள் என்று ஆர்ப்பரித்தான். ராவணனின் பேச்சில் சபையில் உள்ளவர்கள் ஆராவாரம் செய்தார்கள்.

ராமருடைய வலிமை சாமர்த்தியம் ஆயுதப்பயிற்சி அவரிடம் உள்ள அஸ்திரங்கள் என அனைத்தையும் விபீஷணன் சபையில் அனைவரின் முன்பும் தைரியமாகச் எடுத்துச் சொன்னான். ராமரிடம் இருந்து நீங்கள் தூக்கிக் கொண்டு வந்த சீதை ஒரு விஷப் பாம்பு. சீதை அமைதியாக இருப்பது போலவே தங்களுக்கு இருக்கும். ஆனால் அவளால் தான் அழிவு உங்களை தேடி வரும். அவளை ஏன் தூக்கி வந்தீர்கள். இப்பொழுது உங்களுடைய முதல் கடமை அவளை ராமரிடம் திருப்பி அனுப்புவது மட்டுமே. இதைச் செய்யாவிட்டால் நாம் அழிந்து போவோம் இது நிச்சயம். இதனை பல முறை இந்த சபையிலும் உங்களிடமும் எடுத்துச் சொல்லி விட்டேன். இதனால் என் மீது நீங்கள் எவ்வளவு கோபத்தில் இருந்தாலும் பரவாயில்லை. நான் சொல்வதை சிறிது கேட்டு அதன் பிறகு முடிவெடுங்கள். நீங்கள் தவறான பாதையில் செல்வதை தடுத்து உங்களுக்கு வரப்போகும் அபாயத்தை சுட்டிக்காட்டி உங்களையும் இந்த ராட்சச குலத்தையும் காப்பாற்ற வேண்டியது எனது என்னுடைய கடமை ஆகும். இப்போதும் உங்களுக்கு சிறிது அதிஷ்டம் இருப்பதினால் தான் ராமர் இன்னும் இங்கு வரவில்லை. ராமர் வருவதற்குள் சீதையை நீங்கள் திருப்பி அனுப்பிவிட்டு ராமரை சரணடைந்தால் நீங்கள் காப்பாற்றப்பட்டு சுகமாக இந்த ராஜ்யத்தை ஆளலாம். எனவே தான் இதனை மீண்டும் மீண்டும் சொல்கின்றேன் என்று அனைவர் பேசியதையும் எதிர்த்து பேசினான் விபீஷணன்.

ராமருக்கு சாதகமாகவே நீங்கள் பேசுகின்றீர்கள் என்று இந்திரஜித் கத்தினான். ராவணனின் தம்பியாக இருந்து கொண்டு நீங்கள் இப்படி பேசுவதை கேட்க எனக்கு வெட்கமாக இருக்கிறது. நம்முடைய குலத்தின் பெருமையும் சக்தியையும் தெரிந்த நீங்கள் இவ்வாறு பேசுவதை இந்த சபை ஏன் இன்னும் அமைதியுடன் கேட்டுக் கொண்டிருக்கிறது என்று எனக்கு தெரியவில்லை. நீங்கள் உங்கள் குலத்தை மறந்து உங்களின் சிறுமையான குணத்தை காண்பிக்கிறீர்கள். உங்களுடைய பேச்சை ஒரு நாளும் அங்கிகரிக்க முடியாது. இந்திரனையும் அவனது தேவ கணங்களையும் எதிர்த்து நான் வெற்றி பெற்றிருக்கிறேன். நம்மைக் கண்டு இந்த உலகம் பயப்பட்டுக் கொண்டிருக்கிறது. இரண்டு மானிடர்களை பார்த்து நாம் பயப்பட வேண்டுமா? இந்த சபையில் உங்களது பேச்சு எனக்கு அவமானமாக இருக்கிறது என்று சொல்லி அமர்ந்தான் இந்திரஜித். விபீஷணன் பேச ஆரம்பித்தான்.

ராமர் லட்சுமணன் இருவரும் மானிடர்கள் என்று சொல்லாதே இந்திரஜித். நீ பாலகன் அவர்களை பற்றி அறிந்து கொள்ளும் அளவுக்கு உனக்கு அனுபவமும் அறிவும் போதாது. உன் தந்தையின் ராட்சச படைகளை பின்னால் வைத்துக் கொண்டு நீ பெற்ற வெற்றியினால் இப்படி பேசுகிறாய். ராவணனுக்கு மகனாக பிறந்தும் நீ அவரை அழிக்க வந்த சத்ரு என்றே நான் நினைக்கிறேன். ராமர் யுத்தம் செய்ய வேண்டும் என்று நினைத்து விட்டால் அவருக்கு எந்த படையும் தேவையில்லை. ராமரும் அவரது தம்பி லட்சுமணனும் எத்தனை பெரிய படைகள் வந்தாலும் அவர்கள் இருவர் மட்டுமே நின்று அனைத்து படைகளையும் எதிர்த்து அழிக்கும் வல்லமை கொண்டவர்கள். இந்த சபையில் அரசனுக்கு நல்ல யோசனை சொல்லக் கூடியவர்களே இப்போது அவருக்கு அழிவைத் தரும் யோசனையை சொல்கிறார்கள். ஏன் என்று எனக்கு புரியவில்லை. இந்த விசயத்தில் நான் சொல்வதும் எனது முடிவும் ஒன்று மட்டுமே. சீதையை விரைவில் ராமரிடம் அனுப்பி வைத்துவிட்டு நம்மை காப்பாற்றிக் கொள்ளவேண்டும். எனது பேச்சை நீங்கள் அனைவரும் புறக்கணித்தால் பின்பு துன்பப்படுபவர்கள் நீங்களே ஞாபகம் வைத்துக் கொள்ளுங்கள் என்று பேசி முடித்தான் விபீஷணன். அனைத்தையும் கேட்ட ராவணனுடைய கோபம் அதிகமானது. எனது தம்பி என்று இது வரை உனது பேச்சை கேட்டுக் கொண்டு பொறுமையாக இருந்தேன். வேறு ஒருவனாக இருந்தால் பேசிய நேரத்தில் இங்கேயே கொன்றிருப்பேன். ராட்சச குலத்தை அவமானப் படுத்துவதற்கு என்றே பிறந்தவன் நீ என்று ராட்சசன் விபீஷணனை திட்டினான்.

ராமரின் வலிமையை அறியாத உங்களிடம் நான் அவரின் பராக்கிரமத்தை எவ்வளவோ சொல்லியும் நீங்கள் கேட்காமல் இந்த சபையில் என்னை மிகவும் அவமானப்படுத்தி விட்டீர்கள். இனி நான் இங்கிருக்க விரும்பவில்லை. உங்கள் காதுக்கு இனிமையாக பேசுபவர்களின் பேச்சே உங்களுக்கு பிடித்திருக்கிறது. எனது பேச்சு உங்களுக்கு பிடிக்கவில்லை. ஏதேனும் வகையில் ராமரிடமிருந்து உங்களையும் உங்கள் நாட்டையும் காப்பாற்றிக் கொள்ளுங்கள். உங்களுக்கு துணை நின்று தீயவற்றை செய்வதை விட இங்கிருந்து சென்று தர்மத்தின் பக்கம் நிற்பதையே விரும்புகிறேன் நான் செல்கிறேன் என்ற விபீஷணன் ராமர் லட்சுமணன் இருக்குமிடம் நோக்கி ஆகாய மார்க்கமாக சென்றான். விபீஷணனுக்கு ஆதரவாக மேலும் நான்கு ராட்சசர்கள் சேர்ந்து கொண்டார்கள். கடலின் கடற்கரையில் இருந்த வானரங்கள் கடலுக்கு மேலிருந்து ஆகாய மார்க்கமாக பெரிய வடிவத்தில் ஐந்து ராட்சசர்கள் வருவதை பார்த்தார்கள். இதனை கண்ட வானரங்கள் சுக்ரீவனிடத்தில் விரைவாக சென்று ராட்சசர்கள் சிலர் ஆகாய மார்க்கமாக வருவதை தெரிவித்தார்கள். இதனைக் கண்ட சுக்ரீவன் கடற்கரைக்கு வந்து வருபவர்கள் ராட்சசர்கள் நம்மைக் கொல்ல ராவணன் அனுப்பியிருப்பான் நம்மை அழிக்க வருகிறார்கள் என்றார். இதனை கேட்ட வானரங்கள் தங்களது ஆயுதங்களுடன் தயாரானார்கள். உத்தரவு கொடுங்கள் இப்போதே அவர்களை அழித்து விடுகிறோம் என்று ஆர்ப்பரித்தனர். வானரங்களின் ஆர்ப்பரிப்பை கேட்ட விபீஷணன் சிறிதும் பயமின்றி அவர்கள் முன்நிலையில் வந்து நின்று பேச ஆரம்பித்தான்.

ராமரிடமிருந்து சீதையை தூக்கிச் சென்ற ராவணனது தம்பி விபீஷணன் நான். ராவணன் செய்த செயல்கள் அனைத்தும் தர்மத்திற்கு எதிரானது. எனவே சீதையை ராமரிடம் கொடுத்து விட்டு அவரிடம் மன்னிப்பு கேட்டு அவரை சரணடையுங்கள் என்று தர்மத்தை எவ்வளவோ எடுத்து சொல்லி பலமுறை மன்றாடினேன். நான் சொல்வதை கேட்காமல் சபை நடுவில் என்னை மிகவும் அவமானப் படுத்திவிட்டான் ராவணன். எனவே எனது நாடு மக்கள் அனைத்தையும் விட்டுவிட்டு ராமரை சரண்டைய இங்கு வந்து நிற்கிறேன். இந்த செய்தியை ராமரிடம் தெரிவித்து அவரை சந்திக்க அனுமதி பெற்றுக் கொடுங்கள் என்று சொல்லி முடித்தான். அனைத்தையும் கேட்ட சுக்ரீவன் தனது வானரங்களிடம் வந்திருப்பவர்களை தாக்காதிருங்கள் ராமரிடம் உத்தரவு பெற்று விட்டு வருகிறேன் என்று ராமர் இருக்குமிடம் சென்றான்.

ராமரிடம் சென்ற சுக்ரீவன் ராவணனின் தம்பி என்று சொல்லி ஒரு ராட்சசனும் அவனுக்கு துணையாக நான்கு ராட்சசர்களும் தங்களை சரணடைய வந்திருக்கிறார்கள். ராட்சசர்கள் மிகவும் ஏமாற்றுக்காரர்கள். அவர்களை நம்பக்கூடாது. அவர்களை ஏதோ சதி வேலை செய்யும் நோக்கில் ராவணன் தான் நம்மிடம் அனுப்பியிருக்க வேண்டும் என்று எண்ணுகிறேன். நம்மிடம் புகுந்து நமக்குள் இருக்கும் ஒற்றுமையை குலைப்பதற்காக ஏதேனும் சதி வேலை செய்யலாம். அல்லது நாம் அசந்திருக்கும் சமயம் நம்மை கொல்ல முயற்சிக்கலாம். இவன் சரணடைய வந்திருக்கிறேன் என்று சொன்னாலும் இவன் நமது எதிரி ராவணனின் தம்பி என்பதை நாம் ஞாபகம் வைத்துக் கொள்ள வேண்டும். அவனையும் அவனுடன் வந்திருப்பவர்களையும் அழித்து விடலாம் என்பது என்னுடைய கருத்து. இதைப் பற்றி நீங்கள் நன்கு ஆராய்ந்து பார்த்து முடிவு செய்யுங்கள். எங்களுக்கு உத்தரவு கொடுங்கள் இப்போதே வந்திருப்பவர்களை அழித்து விடுகிறேன் என்றான் சுக்ரீவன். அனைத்தையும் கேட்ட ராமர் நீதி சாஸ்திரம் அறிந்த சுக்ரீவன் வந்திருப்பவர்களை பற்றி தனது கருத்தை சொல்லி விட்டார். நெருக்கடியான சமயத்தில் சுற்றத்தார்கள் நண்பர்களது யோசனை மிகவும் முக்கியம் எனவே உங்களது கருத்துக்களையும் சொல்லுங்கள் என்று தன்னை சுற்றியிருப்பவர்களின் கருத்தை ராமர் கேட்டார். ஒவ்வொருவராக தங்களின் கருத்தை சொல்ல ஆரம்பித்தார்கள்.

ராமர் அனைவரின் கருத்தை கேட்டதும் முதலில் அங்கதன் பேச ஆரம்பித்தான். ராமரை சரணடைகிறேன் என்று நமது பகைவன் கூட்டத்தில் இருந்து சில ராட்சசர்கள் வந்திருக்கிறார்கள். இவர்கள் தானாக வந்தார்களா இல்லை ராவணனால் திட்டமிடப்பட்டு அனுப்பப்பட்டார்களா என்று நமக்கு தெரியாது. இதனை தெரிந்து கொள்ளாமல் இவர்களை அழிப்பது தவறு. இவர்களை சேர்த்துக் கொண்டால் பின்நாளில் நமக்கு ஏதேனும் அபாயம் இவர்களால் வந்தாலும் வரலாம். இவர்களை பற்றி உடனடியாக ஒரு தீர்மானத்திற்கு வர முடியாது. சில நாள் இவர்கள் இங்கே இருக்கட்டும். இவர்கள் நடவடிக்கைகளை கண்காணிக்கலாம். எப்படி நடந்து கொள்கின்றார்கள் என்று பார்க்கலாம். இவர்களின் செயல் நல்ல படியாக இருந்தால் நம்மோடு சேர்த்துக் கொள்ளலாம். சந்தேகத்தை ஏற்படுத்தினால் அதன் பிறகு விசாரித்து இவர்கள் வஞ்சகமாக ஏமாற்ற வந்திருக்கிறார்கள் என்று தெரிந்தால் அழித்து விடலாம் என்று அங்கதன் பேசி முடித்தான். அதன் பிறகு சபரன் பேச ஆரம்பித்தான். இவர்களை நம்மோடு சேர்த்துக் கொள்வது எனக்கு சரியானதாக இருக்கும் என்று தோன்றவில்லை. முதலில் நம்மிடம் இருக்கும் சாமர்த்தியமான ஒற்றர்களை வைத்து இவர்களை சோதித்து அதன் பிறகு முடிவு செய்யலாம் என்றான்.

ராமர் ஜாம்பவானைப் பார்த்தார். ஜாம்பவான் பேச ஆரம்பித்தார். ராட்சசர்கள் நல்ல எண்ணத்துடன் வந்திருக்கிறார்களா வஞ்சக எண்ணத்துடன் வந்திருக்கிறார்களா என்று சோதித்து பார்த்து அறிந்து கொள்வது என்பது கடினமான காரியம். ராவணன் நமக்கு மிகப்பெரிய பகைவன். அவனிடம் இருந்து பிரிந்து வந்துவிட்டதாக சொல்கிறார்கள். இவர்களின் பேச்சு எனக்கு சிறிது சந்தேகத்தை ஏற்படுத்துகிறது. இதனை எப்படி நாம் நம்புவது. இலங்கை செல்ல இன்னும் நாம் கடலை தாண்டவில்லை. அதற்குள்ளாக ராமரை சரண்டைகிறேன் என்று சொல்கிறார்கள். இதற்குறிய காரணத்தை நாம் முதலில் அறிந்து கொள்ள வேண்டும். ராவணன் ஏற்கனவே வஞ்சகம் செய்து ஏமாற்றியிருக்கிறான். மீண்டும் அது போல் நடக்க விடக்கூடாது. ஆகவே இவர்களை நம்முடன் சேர்த்துக் கொள்ளக் கூடாது என்பது என்னுடைய கருத்து என்று சொல்லி முடித்தார் ஜாம்பவான். மயிந்தன் பேச ஆரம்பித்தான். சந்தேகத்தின் அடிப்படையில் ஒருவரை தள்ளி வைப்பது என்பது நல்லவர்கள் செய்யும் சரியான செயல் இல்லை. அவர்களை நம் சேர்த்துக் கொள்ளலாமா வேண்டாமா என்பதை நம் அறிவின் மூலம் சிந்தித்து முடிவெடுக்க வேண்டும். ராவணனிடமிருந்து இவர்கள் பிரிந்து வந்தது உண்மையாக கூட இருக்கலாம். இதனை சோதித்து பார்த்து அறிந்து கொள்ளும் திறமையானவர்கள் நமக்குள் இருக்கிறார்கள் என்று சொல்லி முடித்தான்.

ராமர் அனுமனை பார்த்தார். ராமர் தன்னுடைய அபிப்பிராயத்தை அறிந்து கொள்ள விரும்புகிறார் என்பதை உணர்ந்த அனுமன் பேச ஆரம்பித்தார். தங்களின் யோசனைக்கு முன்பு சிறப்பான யோசனையை யாரால் சொல்ல முடியும். தங்கள் முன்பு யோசனை சொல்லும் வல்லவர்கள் யாரையும் நான் இந்த பூலோகத்தில் காணவில்லை. தாங்கள் என்னிடம் கேட்பதினால் எனக்கு தோன்றியதை இங்கு தெரிவிக்கிறேன். விபீஷணன் வஞ்சகம் செய்து ஏமாற்ற விரும்பி இருந்தால் மறைமுகமாகவே வந்திருக்கலாம். ஆனால் நேரடியாக இங்கு வந்து தைரியத்துடன் அனைவரின் முன்பும் நின்று இலங்கையில் நடந்தவற்றை சொல்லி உங்களை பார்க்க அனுமதி கேட்கிறான். நடந்தவைகள் அனைத்தையும் விபீஷணன் சொன்ன பிறகு ஒற்றர்கள் இவர்களிடம் தனியாக விசாரிக்க ஒன்றும் இல்லை. ஏற்கனவே இலங்கை சபைக்கு நான் சென்றிருந்த போது அங்கிருக்கும் அனைவரும் ராவணனுக்கு ஆதரவாகவும் தர்மத்திற்கு எதிராகவே பேசினார்கள். அப்போது ராவணனை எதிர்த்து தர்மத்திற்கு ஆதரவாக பேசியவர் இந்த விபீஷணன். இதனை நான் நேரடியாகவே கண்டிருக்கிறேன். தர்மத்திற்கு எதிராக செயல்பட்ட ராவணனுக்கு விபீஷணன் புத்திமதி சொல்லி இருக்கிறான். அதை ராவணன் கேட்காமல் விட்டான். அவனை எதிர்த்து தங்களின் பராக்கிரமத்தை அறிந்து உங்களை விபீஷணன் சரணடைய வந்திருக்கிறான். இதில் சந்தேகப்படுவதற்கு ஒன்றும் இல்லை.

ராமரிடம் அனுமன் தொடர்ந்து பேசினார். எதிரிகள் கூட்டத்தில் இருந்து ராட்சசன் ஒருவன் வந்ததும் அவனை எப்படி நம்புவது என்று பலரும் வந்தவர்களை சந்தேகத்தோடு பார்த்தார்கள். சிறிது நாள் அவர்களை சேர்த்துக் கொண்டு கண்காணிக்கலாம் என்றும் அவர்களின் குணத்தை அறிந்து பின்பு சேர்த்துக் கொள்ளலாம் என்றும் சொன்னார்கள். சரணடைந்தவர்களை சேர்த்து கொண்ட பிறகு அவர்கள் மேல் சந்தேகப்படுகிறோம் என்று தெரிந்தாலே நம் மீதான நம்பிக்கை குறைந்து விடும். முன்பு நம்மிடம் நடந்து கொண்டது போல் விசுவாசமாக அவர்களால் நடந்து கொள்ள முடியாது. இது இயற்கையாக அனைவருக்கும் இருக்கும் சுபாவம். நாம் அவர்களிடம் ஏதோ குற்றத்தை தேடுகிறோம் என்று சுதந்திரமாக இல்லாமல் நம்மிடம் பயத்துடனே இருப்பார்கள். ஒருவன் பொய் பேசினால் அவனது முகம் காட்டிக் கொடுத்து விடும். இது நீதி சாஸ்திரம் சொல்லும் உண்மை. வந்திருக்கும் ராட்சசர்களின் முகத்தையும் பேச்சையும் பார்க்கும் போது அவர்கள் உண்மையை பேசுகின்றார்கள் என்றே எனக்கு தோன்றுகிறது. அவர்கள் மீது எனக்கு எந்த விதமான சந்தேகமும் வரவில்லை. ராவணனின் பராக்கிரமத்தை முழுவதுமாக அறிந்தவன் விபீஷணன். ஆனாலும் ராவணன் தங்களிடம் தோல்வி அடைவான் என்பதை தன் அறிவின் மூலம் உணர்ந்து கொண்டான்.

ராமர் யாராலும் வெற்றி பெற முடியாத வாலியை அழித்து சுக்ரிவனிடம் ராஜ்யத்தை கொடுத்தார் என்பதை விபீஷணன் நன்கு அறிவான். அதன்படி ராவணனை நீங்கள் அழித்த பிறகு இலங்கைக்கு விபீஷணனை அரசனாக்கி விடுவீர்கள் என்ற திட்டத்தில் தற்போது உங்களை சரணடைய வந்திருக்கிறான் என்பது என்னுடைய கருத்து. விபீஷணன் அவ்வாறு திட்டமிட்டு நடந்து கொள்வதில் தவறு ஒன்றும் இல்லை. ஏனெனில் இத்திட்டத்தில் அவன் ராவணனுக்கு எதிராக வஞ்சகம் ஒன்றும் செய்யவில்லை. தான் பிறந்த நாடு அழியாமல் பாதுகாக்கும் நன்மை கருதி தர்மத்தின் படியே நடந்து கொள்கிறான். விபீஷணன் உண்மையில் உங்களை சரணடைய வந்திருக்கிறான் என்றே நான் எண்ணுகிறேன். ஆகவே வந்திருக்கும் ராட்சசர்களின் மீது சந்தேகப்படாமல் சேர்த்துக் கொள்ளலாம் என்பது என்னுடைய கருத்து. என்னுடைய புத்திக்கு எட்டிய வரை சொன்னேன். தாங்கள் எப்படி சொல்கிறீர்களோ அதன் படியே செய்து கொள்ளலாம் என்று பேசி முடித்தார் அனுமன்.

ராமருக்கு அனுமன் சொன்ன கருத்தில் மிகவும் மகிழ்ச்சி அடைந்தார். மேலும் பலரும் பல விதங்களில் ஆலோசனைகளை சொன்னார்கள். அனைவரது கருத்துக்களையும் பொறுமையாக கேட்ட ராமர் பேச ஆரம்பித்தார். வந்திருக்கும் ராட்சசர்கள் நட்பு நாடி சரணடைய வந்திருப்பதாக சொல்கிறார்கள். சரணம் என்று சொல்லி என்னிடம் வந்தவர்களை ஒதுக்கித் தள்ளக் கூடாது என்பது என்னுடைய தர்மம். எனக்கு நண்பனாக வந்திருந்து எனக்காக இத்தனை வேலைகளை செய்யும் நீங்கள் அனைவரும் இதனை முதலில் தெரிந்து கொள்ளவேண்டும். மேலும் வந்தவர்கள் வஞ்சகம் செய்து ஏமாற்ற வரவில்லை என்று முழுமையாக தெரிந்து விட்டால் அவர்களிடம் குற்றம் காண கூடாது என்றார். இதனை கேட்ட சுக்ரீவன் சமாதானமடையாமல் தனது வருத்தத்தை ராமரிடம் தெரிவித்து தனது கருத்தை தெரிவித்தான். தங்களது கருத்துப்படி இந்த ராட்சசன் நல்லவனாகவே இருக்கலாம். ஆனால் தனது சொந்த அண்ணன் ஆபத்தில் சிக்கிய இந்த சமயத்தில் அவனைக் கைவிட்டு நம்மிடம் நட்பு வேண்டும் என்று சொல்லிக் கொண்டு இங்கே வந்திருக்கிறான். இது போல் நாம் ஆபத்தில் சிக்கி இருக்கும் போது நம்மையும் இது போலவே கைவிட்டு செல்வான். இவனை எப்படி நம்புவது அண்ணன் ஆபத்திலிருக்கும் போது கைவிட்டு வந்தவனால் நம்மையும் கைவிட மாட்டான் என்று எப்படி நம்புவது என்றான் சுக்ரீவன்.

ராமர் சுக்ரீவனிடம் பேச ஆரம்பித்தார். இலங்கையில் இனி இருந்தால் தனக்கு ஆபத்து என்று எண்ணி விபீஷணன் பயந்து இங்கு நம்மை சரணடைய வந்திருக்கலாம். ராவணனை அழித்து நாம் வெற்றி பெறுவோம். இலங்கையை விபீஷணனிடம் ஒப்படைப்போம். ராவணனுடைய ராஜ்யத்தை அனுபவிக்கலாம் என்ற ஆசையில் இங்கு விபீஷணன் வந்திருப்பான் என்ற அனுமனின் வார்த்தையில் உண்மை இருக்கிறது. நாட்டின் நலன் கருதி எடுத்த முடிவாக இருந்தால் இதில் தவறு ஒன்றும் இல்லை. ஆபத்துக் காலத்தில் ராவணனை கைவிட்ட விபீஷணன் நம்மையும் கைவிடுவான் என்ற உன்னுடைய வாதத்தில் எனக்கு உடன்பாடில்லை. ஏனெனில் நம்மைக் கைவிடுவதற்கு விபீஷணனுக்கு சரியான காரணம் ஒன்றும் இல்லை. நாம் அவர்களை நம்மோடு சேர்த்துக் கொண்ட பிறகு அவர்களை சந்தேகப்படப் போவதில்லை. சரணடைந்தவர்களை அழிக்க வேண்டும் என்ற வஞ்சக எண்ணம் நம்மிடம் இல்லை என்பதை விபீஷணன் நன்கு அறிவான். அடுத்து இலங்கையை வெற்றி பெற்ற பிறகு அவர்களின் ராஜ்யத்தின் மீது ஆசை வைக்கப் போவதில்லை. ராஜ்யத்தை அவர்களிடமே திருப்பி ஒப்படைத்து விட்டு வந்து விடுவோம். நாம் வெற்றி பெற்றால் மட்டுமே விபீஷணனுக்கு ராஜ்யம் கிடைக்கும். எனவே விபீஷணன் நமது வெற்றிக்கு துணை இருப்பான் என்றே நான் கருதுகிறேன். அடுத்து ஒருவன் என்னை சரணடைகிறேன் என்று வந்து விட்டால் அவன் நல்லவனோ கேட்டவனோ அவனை தள்ளி வைக்க என்னால் முடியாது. இது என்னுடைய பிறவி தர்மம். அதனால் எனக்கு ஏதேனும் பிரச்சனை வந்தாலும் பரவாயில்லை அதனை நான் பொருட்படுத்த மாட்டேன். எனது உயிருக்கு ஆபத்து வந்தாலும் நான் கடைபிடிக்கும் தர்மத்தை விட்டுவிட மாட்டேன். ராவணனே என்னிடம் வந்து உங்களை சரணடைகிறேன் என்னை காப்பாற்றுங்கள் என்று வந்தாலும் அவனை சோதித்து பார்க்காமல் சேர்த்துக் கொள்வேன். அப்படியிருக்க என்னிடம் சரணடைய வந்திருக்கும் ராவணனின் தம்பியை நான் எப்படி தள்ளி வைக்க முடியும். உடனடியாக விபிஷணனை இங்கே அழைத்து வாருங்கள் என்று கட்டளையிட்டார் ராமர்.

ராமரிடம் சுக்ரீவன் பேசினான். உங்களது பேச்சில் நான் தெளிவடைந்து விட்டேன். எனது சந்தேகங்கள் தீர்ந்தது என்று தனது படை வீரர்களிடம் விபீஷணனை இப்போதே இங்கு அழைத்து வாருங்கள் என்று உத்தரவிட்டான் சுக்ரீவன். ராமர் லட்சுமணனை பார்த்து சிரித்தார். எல்லோரும் பரதனைப் போல் இருப்பார்களா என்று பரதனை நினைத்து ராமர் சிறிது நேரம் கண்ணை முடி பரதனை நினைத்து ஆனந்தப்பட்டார். லட்சுமணனையும் பரதனைப் போன்ற சகோதரர்களை அடைந்த என்னைப் போன்ற பாக்கியவான்கள் இந்த உலகத்தில் யாரும் இல்லை. மேலும் உங்களைப் போன்ற நண்பர்கள் யாருக்கு கிடைப்பார்கள் என்று கண்ணில் நீர் பெருக ஆனந்தத்துடன் அனைவரிடமும் தனது மகிழ்ச்சியை வெளிப்படுத்திக் கொண்டார் ராமர்.

ராமரிடம் விபீஷணன் அழைத்து வரப்பட்டான். ராமரை வணங்கிய விபீஷணன் உங்களிடம் சரணடைகிறேன். தர்மத்தின் வழி நடக்கும் உங்கள் நட்பை நாடி வந்திருக்கிறேன். என்னுடைய நட்பை ஏற்றுக் கொள்ளுங்கள். தங்களுக்கு ஏதேனும் தேவைப்பட்டால் தயங்காமல் சொல்லுங்கள். தங்களுக்கு தேவையானதை என்னால் முடிந்த வரை செய்து முடிப்பேன் என்று வணங்கி நின்றான் விபீஷணன். ராவணனை அழிக்காமல் இந்த இடத்தை விட்டு நான் செல்ல மாட்டேன் என்று சபதம் செய்த ராமர் என்னுடைய நட்பை உனக்கு தருகிறேன். இந்த நேரம் முதல் நீ என்னுடைய நண்பன். இன்று முதல் நீ தான் இலங்கையின் அரசன் என்று விபீஷணனுக்கு அங்கேயே பட்டாபிஷேகம் செய்து வைத்தார் ராமர். பிறகு அனைவரும் கடலை எப்படி தாண்டலாம் என்று ஆலோசனை செய்தார்கள். முதலில் கடல் ராஜனை வேண்டிக் கொண்டு அவரது உதவியை பெற்றுக்கொள்ள வேண்டும் என்று முடிவு செய்தார்கள். ராமர் கடற்கரையில் தர்ப்பை புல்லை பரப்பி முறைப்படி அமர்ந்து கடல் ராஜனுக்கான உபவாசத்தை துவக்கினார்.



Key Events in Yuddha Kanda:

Rama’s Army Crosses the Ocean: After receiving Hanuman’s news about Sita’s location in Lanka, Rama, along with Lakshmana and the vanara (monkey) army led by Sugriva, prepares for the journey to Lanka. The army faces the obstacle of the vast ocean separating them from Lanka. Rama prays to the ocean god, and on his advice, the vanara architect Nala builds a bridge across the ocean, known as the Rama Setu. The entire army crosses the bridge and arrives at Lanka, ready for battle.

Ravana Prepares for War: In Lanka, Ravana is warned by his advisors, including his brother Vibhishana, to return Sita and avoid war. However, Ravana, blinded by arrogance and desire, refuses to give her up. Vibhishana, realizing Ravana’s refusal to follow dharma (righteousness), defects to Rama’s side. Rama welcomes Vibhishana and promises to restore him to the throne of Lanka after Ravana’s defeat.

The Battle Begins: A fierce battle begins between the armies of Rama and Ravana. The vanaras, led by powerful warriors like Hanuman, Angada, and Jambavan, fight bravely against Ravana’s demon army. Both sides suffer heavy casualties, and many great warriors fall in battle. Lakshmana plays a crucial role, killing many of Ravana’s key generals.

Indrajit’s Attack: Ravana’s son, Indrajit, is a powerful warrior and magician. He uses his skills in sorcery to launch a deadly attack on Rama’s forces, injuring both Rama and Lakshmana with his magical weapons. At one point, Indrajit even makes himself invisible during battle. To counter Indrajit’s sorcery, Lakshmana, with the help of Vibhishana, eventually locates and kills him in a fierce battle, eliminating one of Ravana’s most dangerous allies.

The Sanjeevani Herb: During one of the battles, Lakshmana is severely wounded and falls unconscious. Hanuman is sent on a mission to the Himalayas to bring the Sanjeevani herb, a life-restoring plant, to save Lakshmana. Unable to identify the herb, Hanuman lifts the entire mountain and brings it to the battlefield. The herb is used to revive Lakshmana, and the battle resumes.

The Final Battle with Ravana: The climactic battle between Rama and Ravana is intense and drawn-out. Ravana, using all his magical powers and divine weapons, fights fiercely, but Rama’s divine strength and adherence to dharma allow him to counter every attack. In the final moments, Rama, using the Brahmastra, a powerful divine weapon, strikes Ravana in his heart, killing him and ending his reign of terror.

Sita’s Agni Pariksha (Trial by Fire): After Ravana’s defeat, Rama orders Sita to undergo an Agni Pariksha, or trial by fire, to prove her chastity and loyalty during her captivity in Lanka. Sita, though heartbroken by Rama’s doubts, steps into the fire, and Agni, the fire god, emerges with Sita unharmed, proving her purity. Rama explains that his demand for the trial was to demonstrate Sita’s virtue publicly, not because he personally doubted her.

Vibhishana Becomes King of Lanka: As promised, after Ravana’s death, Vibhishana is crowned the new king of Lanka. Vibhishana is a righteous ruler who restores peace and order to the kingdom, ushering in an era of prosperity.

Rama’s Return to Ayodhya: After the battle, Rama, Sita, Lakshmana, and the vanaras return to Ayodhya in the Pushpaka Vimana, a celestial chariot. Their 14-year exile is now over. Upon their return, Rama is welcomed with great joy by the people of Ayodhya, and he is crowned as the king in a grand ceremony known as Rama Pattabhishekam.

Rama’s Reign as King: Rama’s reign, known as Rama Rajya, is considered the ideal kingdom, where justice, peace, and prosperity prevail. His rule is marked by fairness, compassion, and adherence to dharma, serving as a model for kingship in Indian tradition.

Themes of Yuddha Kanda:

Triumph of Good Over Evil: The central theme of Yuddha Kanda is the victory of righteousness (dharma) over evil (adharma). Ravana, despite his power and intelligence, falls because of his arrogance and immoral actions, while Rama, who adheres to dharma, triumphs.

Devotion and Loyalty: Hanuman’s unshakeable loyalty to Rama and Lakshmana’s devotion to his brother are shining examples of selfless service and dedication to duty.

Justice and Honor: Rama’s insistence on Sita’s Agni Pariksha, while controversial, reflects his commitment to upholding societal values and ensuring that Sita’s honor is publicly recognized. His eventual acceptance of Sita reflects the restoration of justice and balance.

Sacrifice: The entire story of the Ramayana, culminating in Yuddha Kanda, is a testament to the sacrifices made by Rama, Sita, Lakshmana, and even the vanaras in the name of duty, righteousness, and love.

Yuddha Kanda is a thrilling conclusion to the Ramayana, with its intense battles, heroic deeds, and the ultimate victory of Rama over Ravana. It embodies the core values of the epic: righteousness, devotion, loyalty, and the power of good to overcome evil.



Share



Was this helpful?