இணையவழி ஆன்மீக நூலகம்
Digital Library
Home Books
நன்னூல்
நன்னூல் (Nannool) என்பது தமிழ் இலக்கணத்திற்கான முக்கியமான ஒரு நூல். இது தமிழ் இலக்கணத்தின் அடிப்படைகள் மற்றும் விதிகளை விளக்கும், தமிழ் இலக்கணத்தைப் புரிந்து கொள்ளப் பயன்படும் நூலாகக் கருதப்படுகிறது.
நூலின் முக்கிய அம்சங்கள்:
ஆசிரியர்: நன்னூல் நூலின் ஆசிரியர் நன்னூல் என்ற பண்டிதர், இந்நூல் தமிழ் இலக்கணத்தை அமைதியான முறையில் விரிவாக எடுத்துக் கூறியவர்.
உள்ளடக்கம்:
இலக்கண விதிகள்: தமிழ் மொழியின் இலக்கண விதிகளை விளக்குகிறது. இதில், உயிர் எழுத்துகள், மெய் எழுத்துகள், வினைச்சொற்கள், நிகண்டு, பலவகைச் சொற்கள் மற்றும் அவர்களின் பயன்பாடு பற்றி விரிவாக விவரிக்கப்படுகிறது.
சொல் அமைப்பு: தமிழ் சொற்களின் அமைப்பு மற்றும் பயன்பாடு பற்றிய விளக்கங்களை வழங்குகிறது.
விளக்கம்: இலக்கண விதிகளைப் புரிந்துகொள்ள எளிய முறையில் விளக்கங்கள் வழங்கப்படுகிறது.
பயன்பாடு: தமிழ் இலக்கணத்தின் அடிப்படைகளைப் புரிந்துகொள்ள, கல்வியியல் மற்றும் இலக்கிய ஆராய்ச்சியில் நன்னூல் முக்கியமாகப் பயன்படுகிறது. இது தமிழ் மொழியின் இலக்கண விதிகளை வலியுறுத்துகிறது மற்றும் மாணவர்களுக்கு பயன்படும் நூலாக இருக்கிறது.
வரலாறு மற்றும் முக்கியத்துவம்: தமிழ் இலக்கண வரலாற்றில் நன்னூல் ஒரு முக்கியமான இடத்தைப் பிடிக்கிறது. இது தமிழ் மொழியின் அடிப்படைகள் மற்றும் இலக்கணத்தைப் புரிந்துகொள்ள முக்கியமான ஆதாரமாகக் கருதப்படுகிறது.
In essence, Nannool is a classic Tamil grammar book that outlines the rules and principles of Tamil grammar comprehensively, serving as a crucial resource for understanding the structure and usage of the Tamil language.
உள்ளடக்கம்
0. சிறப்புப்பாயிரம்
1. பொதுப்பாயிரம் 1- 55
1.0 பொதுப்பாயிரம் 1 - 3
1.1 நூலினது வரலாறு 4 -25
1.2 ஆசிரியனது வரலாறு 26 -35
1.3 பாடஞ் சொல்லலினது வரலாறு 36-37
1.4 மாணாக்கனது வரலாறு 38-39
1.5 பாடங் கேட்டலின் வரலாறு 40- 46
1.6 சிறப்புப்பாயிர இலக்கணம் 47-55
2. எழுத்ததிகாரம் 56 - 257
2.1 எழுத்து இயல் 56 - 127
2.2 பதவியல் 128 - 150
2.3 உயிரீற்றுப் புணரியல் 151 - 203
2.4 மெய்யீற்றுப் புணரியல் 204 - 239
2.5 உருபு புணரியல் 240 - 257
3. சொல்லதிகாரம் 258 - 462
3.1 பெயரியல் 258 - 319
3.2 வினையியல் 320 - 351
3.3 பொதுவியல் 352 - 419
3.4 இடையியல் 420 - 441
3.5 உரியியல் 442 -462
0. சிறப்புப்பாயிரம்
மலர்தலை உலகின் மல்கு இருள் அகல
இலகு ஒளி பரப்பி யாவையும் விளக்கும்
பரிதியின் ஒருதான் ஆகி முதல் ஈறு
ஒப்பு அளவு ஆசை முனிவுஇகந்து உயர்ந்த
அற்புத மூர்த்திதன் அலர்தரு தன்மையின்
மன இருள் இரிய மாண்பொருள் முழுவதும்
முனிவுஅற அருளிய மூஅறு மொழியுளும்
குணகடல் குமரி குடகம் வேங்கடம்
எனும் நான்கு எல்லையின் இருந் தமிழ்க் கடலுள்
அரும்பொருள் ஐந்தையும் யாவரும் உணரத்
தொகைவகை விரியின் தருகெனத் துன்னார்
இகல் அற நூறி இருநிலம் முழுவதும்
தனது எனக் கோலித் தன்மத வாரணம்
திசைதொறும் நிறுவிய திறல் உறு தொல்சீர்க்
கருங்கழல் வெண்குடைக் கார்நிகர் வண்கைத்
திருந்திய செங்கோல் சீய கங்கன்
அருங்கலை வினோதன் அமரா பரணன்
மொழிந்தனன் ஆக முன்னோர் நூலின்
வழியே நன்னூல் பெயரின் வகுத்தனன்
பொன்மதில் சனகைச் சன்மதி முனி அருள்
பன்னருஞ் சிறப்பின் பவணந்தி
என்னும் நாமத்து இருந்தவத் தோனே
பொதுப் பாயிரம் (1-55)
1.0 பொதுப் பாயிரம் (1-3)
1. முகவுரை பதிகம் அணிந்துரை நூன்முகம்
புறவுரை தந்துரை புனைந்துரை பாயிரம்
2. பாயிரம் பொதுச் சிறப்பு என இரு பாற்றே
3. நூலே நுவல்வோன் நுவலும் திறனே
கொள்வோன் கோடல் கூற்றாம் ஐந்தும்
எல்லாநூற்கும் இவை பொதுப் பாயிரம்
1.1 நூலினது வரலாறு (4-25)
4. நூலின் இயல்பே நுவலின் ஓர் இரு
பாயிரம் தோற்றி மும்மையின் ஒன்றாய்
நால்பொருள் பயத்தோடு எழுமதம் தழுவி
ஐ இரு குற்றமும் அகற்றி அம் மாட்சியோடு
எண் நான்கு உத்தியின் ஓத்துப் படலம்
என்னும் உறுப்பினில் சூத்திரம் காண்டிகை
விருத்தி ஆகும் விகற்ப நடை பெறுமே
5. முதல் வழி சார்பு என நூல் மூன்று ஆகும்
6. அவற்றுள்,
வினையின் நீங்கி விளங்கிய அறிவின்
முனைவன் கண்டது முதல்நூல் ஆகும்
7. முன்னோர் நூலின் முடிபு ஒருங்கு ஒத்துப்
பின்னோன் வேண்டும் விகற்பம் கூறி
அழியா மரபினது வழிநூல் ஆகும்
8. இருவர் நூற்கும் ஒருசிறை தொடங்கித்
திரிபு வேறு உடையது புடைநூல் ஆகும்
9. முன்னோர் மொழிபொருளே அன்றி அவர்மொழியும்
பொன்னேபோல் போற்றுவம் என்பதற்கும்-முன்னோரின்
வேறுநூல் செய்தும் எனும் மேற்கோள் இல் என்பதற்கும்
கூறுபழம் சூத்திரத்தின் கோள்
10. அறம் பொருள் இன்பம் வீடு அடைதல் நூல் பயனே
11. எழு வகை மதமே உடன்படல் மறுத்தல்
பிறர்தம் மதமேற் கொண்டு களைவே
தாஅன் நாட்டித் தனாது நிறுப்பே
இருவர் மாறுகோள் ஒருதலை துணிவே
பிறர்நூல் குற்றம் காட்டல் ஏனைப்
பிறிதொடு படாஅன் தன்மதம் கொளலே
12. குன்றக் கூறல் மிகைபடக் கூறல்
கூறியது கூறல் மாறுகொளக் கூறல்
வழூஉச்சொல் புணர்த்தல் மயங்க வைத்தல்
வெற்றெனத் தொடுத்தல் மற்றொன்று விரித்தல்
சென்று தேய்ந்து இறுதல் நின்று பயன் இன்மை
என்றிவை ஈர் ஐங் குற்றம் நூற்கே
13. சுருங்கச் சொல்லல் விளங்க வைத்தல்
நவின்றோர்க்கு இனிமை நல்மொழி புணர்த்தல்
ஓசை உடைமை ஆழமுடைத்து ஆதல்
முறையின் வைப்பே உலகம் மலையாமை
விழுமியது பயத்தல் விளங்கு உதாரணத்தது
ஆகுதல் நூலிற்கு அழகு எனும் பத்தே
14. நுதலிப் புகுதல் ஓத்துமுறை வைப்பே
தொகுத்துச் சுட்டல் வகுத்துக் காட்டல்
முடித்துக் காட்டல் முடிவிடம் கூறல்
தானெடுத்து மொழிதல் பிறன்கோள் கூறல்
சொல்பொருள் விரித்தல் தொடர்ச்சொல் புணர்த்தல்
இரட்டுற மொழிதல் ஏதுவின் முடித்தல்
ஒப்பின் முடித்தல் மாட்டெறிந்து ஒழுகல்
இறந்தது விலக்கல் எதிரது போற்றல்
முன்மொழிந்து கோடல் பின்னது நிறுத்தல்
விகற்பத்தின் முடித்தல் முடிந்தது முடித்தல்
உரைத்தும் என்றல் உரைத்தாம் என்றல்
ஒருதலை துணிதல் எடுத்துக் காட்டல்
எடுத்த மொழியின் எய்த வைத்தல்
இன்னது அல்லது இதுஎன மொழிதல்
எஞ்சிய சொல்லின் எய்தக் கூறல்
பிறநூல் முடிந்தது தானுடன் படுதல்
தன்குறி வழக்கம் மிகஎடுத்து உரைத்தல்
சொல்லின் முடிவின் அப்பொருள் முடித்தல்
ஒன்றினம் முடித்தல் தன்னினம் முடித்தல்
உய்த்துணர வைப்புஎன உத்திஎண் நான்கே
15. நூல்பொருள் வழக்கொடு வாய்ப்பக் காட்டி
ஏற்புழி அறிந்து இதற்கு இவ்வகை யாமெனத்
தகும் வகை செலுத்துதல் தந்திர உத்தி
16. நேரின மணியை நிரல்பட வைத்தாங்கு
ஓரினப் பொருளை ஒருவழி வைப்பது
ஓத்து என மொழிப உயர்மொழிப் புலவர்
17. ஒருநெறி இன்றி விரவிய பொருளால்
பொதுமொழி தொடரின் அதுபடலம் ஆகும்
18. சில்வகை எழுத்தில் பல்வகைப் பொருளைச்
செவ்வன் ஆடியின் செறித்து இனிது விளக்கித்
திட்பம் நுட்பம் சிறந்தன சூத்திரம்
19. ஆற்று ஒழுக்கு அரிமா நோக்கம் தவளைப் பாய்த்து
பருந்தின் வீழ்வு அன்ன சூத்திர நிலை
20. பிண்டம் தொகை வகை குறியே செய்கை
கொண்டு இயல் புறனடைக் கூற்றன சூத்திரம்
21. பாடம் கருத்தே சொல்வகை சொல்பொருள்
தொகுத்துரை உதாரணம் வினாவிடை விசேடம்
விரிவு அதிகாரம் துணிவு பயனோடு
ஆசிரிய வசனம் என்று ஈரேழ் உரையே
22. கருத்துப் பதப்பொருள் காட்டு மூன்றினும்
அவற்றொடு வினாவிடை ஆக்க லானும்
சூத்திரத்துள் பொருள் தோற்றுவ காண்டிகை
23. சூத்திரத்துள் பொருள் அன்றியும் ஆண்டைக்கு
இன்றி யமையா யாவையும் விளங்கத்
தன் உரையானும் பிற நூலானும்
ஐயம் அகல ஐங் காண்டிகை உறுப்பொடு
மெய்யினை எஞ்சாது இசைப்பது விருத்தி
24. பஞ்சிதன் சொல்லாப் பனுவல் இழையாகச்
செஞ்சொல் புலவனே சேயிழையா-எஞ்சாத
கையே வாயாகக் கதிரே மதியாக
மையிலா நூல் முடியும் ஆறு
25. உரத்தின் வளம் பெருக்கி உள்ளிய தீமை
புரத்தின் வளம் முருக்கிப் பொல்லா-மரத்தின்
கனக்கோட்டம் தீர்க்கும்நூல் அஃதேபோல் மாந்தர்
மனக்கோட்டம் தீர்க்கும்நூல் மாண்பு
1.2 ஆசிரியனது வரலாறு (26-35)
26. குலன் அருள் தெய்வம் கொள்கை மேன்மை
கலை பயில் தெளிவு கட்டுரை வன்மை
நிலம் மலை நிறைகோல் மலர் நிகர் மாட்சியும்
உலகியல் அறிவோடு உயர்குணம் இனையவும்
அமைபவன் நூல் உரை ஆசிரி யன்னே
27. தெரிவரும் பெருமையும் திண்மையும் பொறையும்
பருவ முயற்சி அளவில் பயத்தலும்
மருவிய நல் நில மாண்பு ஆகுமே
28. அளக்கல் ஆகா அளவும் பொருளும்
துளக்கல் ஆகா நிலையும் தோற்றமும்
வறப்பினும் வளம்தரும் வண்மையும் மலைக்கே
29. ஐயம் தீரப் பொருளை உணர்த்தலும்
மெய்ந்நடு நிலையும் மிகும்நிறை கோற்கே
30. மங்கலம் ஆகி இன்றி அமையாது
யாவரும் மகிழ்ந்து மேற்கொள மெல்கிப்
பொழுதின் முகம் மலர்வு உடையது பூவே
31. மொழிகுணம் இன்மையும் இழிகுண இயல்பும்
அழுக்காறு அவா வஞ்சம் அச்சம் ஆடலும்
கழல்குடம் மடல்பனை பருத்திக் குண்டிகை
முடத்தெங்கு ஒப்பென முரண்கொள் சிந்தையும்
உடையோர் இலர் ஆசிரியர் ஆகுதலே
32. பெய்தமுறை அன்றிப் பிறழ உடன் தரும்
செய்தி கழல்பெய் குடத்தின் சீரே
33. தானே தரக்கொளின் அன்றித் தன்பால்
மேவிக் கொளக்கொடா இடத்தது மடல்பனை
34. அரிதின் பெயக்கொண்டு அப்பொருள் தான்பிறர்க்கு
எளிது ஈவு இல்லது பருத்திக் குண்டிகை
35. பல்வகை உதவி வழிபடு பண்பின்
அல்லோர்க்கு அளிக்கும் மது முடத்தெங்கே
1.3 பாடஞ் சொல்லலினது வரலாறு (36-37)
36. ஈதல் இயல்பே இயம்பும் காலை
காலமும் இடனும் வாலிதின் நோக்கிச்
சிறந்துழி இருந்துதன் தெய்வம் வாழ்த்தி
உரைக்கப்படும் பொருள் உள்ளத்து அமைத்து
விரையான் வெகுளான் விரும்பி முகம் மலர்ந்து
கொள்வோன் கொள்வகை அறிந்துஅவன் உளம்கொளக்
கோட்டம் இல் மனத்தின் நூல் கொடுத்தல் என்ப
37. தன்மகன் ஆசான் மகனே மன்மகன்
பொருள்நனி கொடுப்போன் வழிபடு வோனே
உரைகோ ளாளற்கு உரைப்பது நூலே
1.4 மாணாக்கனது வரலாறு (38-39)
38. அன்னம் ஆவே மண்ணொடு கிளியே
இல்லிக் குடம் ஆடு எருமை நெய்யரி
அன்னர் தலை இடை கடை மாணாக்கர்
39. களிமடி மானி காமி கள்வன்
பிணியன் ஏழை பிணக்கன் சினத்தன்
துயில்வோன் மந்தன் தொன்னூற்கு அஞ்சித்
தடுமாறு உளத்தன் தறுகணன் பாவி
படிறன் இன்னோர்க்குப் பகரார் நூலே
1.5 பாடங் கேட்டலின் வரலாறு (40-46)
40. கோடல் மரபே கூறும் காலை
பொழுதொடு சென்று வழிபடல் முனியான்
குணத்தொடு பழகி அவன்குறிப்பின் சார்ந்து
இரு என இருந்து சொல் எனச் சொல்லிப்
பருகுவன் அன்ன ஆர்வத்தன் ஆகிச்
சித்திரப் பாவையின் அத்தகவு அடங்கிச்
செவி வாய் ஆக நெஞ்சு களன் ஆகக்
கேட்டவை கேட்டு அவை விடாது உளத்து அமைத்துப்
போ எனப் போதல் என்மனார் புலவர்
41. நூல்பயில் இயல்பே நுவலின் வழக்கு அறிதல்
பாடம் போற்றல் கேட்டவை நினைத்தல்
ஆசான் சார்ந்து அவை அமைவரக் கேட்டல்
அம் மாண்பு உடையோர் தம்மொடு பயிறல்
வினாதல் வினாயவை விடுத்தல் என்று இவை
கடனாக் கொளினே மடம் நனி இகக்கும்
42. ஒருகுறி கேட்போன் இருகால் கேட்பின்
பெருக நூலில் பிழைபாடு இலனே
43. முக்கால் கேட்பின் முறையறிந்து உரைக்கும்
44. ஆசான் உரைத்தது அமைவரக் கொளினும்
கால்கூறு அல்லது பற்றலன் ஆகும்
45. அவ்வினை யாளரொடு பயில்வகை ஒருகால்
செவ்விதின் உரைப்ப அவ்விரு காலும்
மை அறு புலமை மாண்பு உடைத்து ஆகும்
46. அழலின் நீங்கான் அணுகான் அஞ்சி
நிழலின் நீங்கான் நிறைந்த நெஞ்சமோடு
எத்திறத்து ஆசான் உவக்கும் அத்திறம்
அறத்தின் திரியாப் படர்ச்சி வழிபாடே
1.6 சிறப்புப்பாயிர இலக்கணம் (47-55)
47. ஆக்கியோன் பெயரே வழியே எல்லை
நூல்பெயர் யாப்பே நுதலிய பொருளே
கேட்போர் பயனோடு ஆய் எண் பொருளும்
வாய்ப்பக் காட்டல் பாயிரத்து இயல்பே
48. காலம் களனே காரணம் என்றுஇம்
மூவகை ஏற்றி மொழிநரும் உளரே
49. முதல்நூல் கருத்தன் அளவு மிகுதி
பொருள் செய்வித்தோன் தன்மை முதல் நிமித்தினும்
இடுகுறி யானும் நூற்கு எய்தும் பெயரே
50. தொகுத்தல் விரித்தல் தொகைவிரி மொழிபெயர்ப்பு
எனத்தகும் நூல்யாப்பு ஈர் இரண்டு என்ப
51. தன் ஆசிரியன் தன்னொடு கற்றோன்
தன் மாணாக்கன் தகும் உரைகாரன் என்று
இன்னோர் பாயிரம் இயம்புதல் கடனே
52. தோன்றா தோற்றித் துறைபல முடிப்பினும்
தான் தன் புகழ்தல் தகுதி அன்றே
53. மன்னுடை மன்றத்து ஓலைத் தூக்கினும்
தன்னுடை ஆற்றல் உணரார் இடையினும்
மன்னிய அவையிடை வெல்லுறு பொழுதினும்
தன்னை மறுதலை பழித்த காலையும்
தன்னைப் புகழ்தலும் தகும் புலவோற்கே
54. ஆயிரம் முகத்தான் அகன்றது ஆயினும்
பாயிரம் இல்லது பனுவல் அன்றே
55. மாடக்குச் சித்திரமும் மாநகர்க்குக் கோபுரமும்
ஆடுஅமைத்தோள் நல்லார்க்கு அணியும்போல்-நாடிமுன்
ஐதுரையா நின்ற அணிந்துரையை எந்நூற்கும்
பெய்துரையா வைத்தார் பெரிது
2. எழுத்ததிகாரம் 56 - 257
2.1 எழுத்து இயல் 56 - 127
56. பூமலி அசோகின் புனைநிழல் அமர்ந்த
நான்முகன் தொழுது நன்கு இயம்புவன் எழுத்தே
57. எண் பெயர் முறை பிறப்பு உருவம் மாத்திரை
முதல் ஈறு இடைநிலை போலி என்றா
பதம் புணர்பு எனப் பன்னிரு பாற்று அதுவே
எண்
58. மொழிமுதல் காரணம் ஆம் அணுத் திரள் ஒலி
எழுத்து அது முதல் சார்பு என இரு வகைத்தே
59. உயிரும் உடம்பும் ஆம் முப்பது முதலே
60. உயிர்மெய் ஆய்தம் உயிரளபு ஒற்றளபு
அஃகிய இ உ ஐ ஒள மஃகான்
தனிநிலை பத்தும் சார்பெழுத்து ஆகும்
61. உயிர்மெய் இரட்டு நூற்றெட்டு உயர் ஆய்தம்
எட்டு உயிரளபு எழு மூன்று ஒற்றளபெடை
ஆறு ஏழ் அஃகும் இ முப்பான் ஏழ்
உகரம் ஆறு ஆறு ஐகான் மூன்றே
ஒளகான் ஒன்றே மஃகான் மூன்றே
ஆய்தம் இரண்டொடு சார்பெழுத்து உறு விரி
ஒன்று ஒழி முந்நூற்று எழுபான் என்ப
பெயர்
62. இடுகுறி காரணப் பெயர்பொதுச் சிறப்பின
63. அம்முதல் ஈராறு ஆவி கம்முதல்
மெய் மூ ஆறு என விளம்பினர் புலவர்
64. அவற்றுள்,
அ இ உ எ ஒ குறில் ஐந்தே
65. ஆ ஈ ஊ ஏ ஐ ஓ ஒள நெடில்
66. அ இ உ முதல் தனி வரின் சுட்டே
67. எ யா முதலும் ஆ ஓ ஈற்றும்
ஏ இரு வழியும் வினா ஆகும்மே
68. வல்லினம் க ச ட த ப ற என ஆறே
69. மெல்லினம் ங ஞ ண ந ம ன என ஆறே
70. இடையினம் ய ர ல வ ழ ள என ஆறே
71. ஐ ஒள இ உச் செறிய முதலெழுத்து
இவ்விரண்டு ஓரினமாய் வரல் முறையே
72. தானம் முயற்சி அளவு பொருள் வடிவு
ஆன ஒன்று ஆதி ஓர் புடை ஒப்பு இனமே
பிறப்பு
74. நிறை உயிர் முயற்சியின் உள்வளி துரப்ப
எழும் அணுத்திரள் உரம் கண்டம் உச்சி
மூக்கு உற்று இதழ் நாப் பல் அணத் தொழிலின்
வெவ்வேறு எழுத்து ஒலியாய் வரல் பிறப்பே
75. அவ்வழி,
ஆவி இடைமை இடம் மிடறு ஆகும்
மேவும் மென்மை மூக்கு உரம் பெறும் வன்மை
76. அவற்றுள்,
முயற்சியுள் அ ஆ அங்காப்பு உடைய
77. இ ஈ எ ஏ ஐ அங்காப்போடு
அண் பல் முதல் நா விளிம்பு உற வருமே
78. உ ஊ ஒ ஓ ஒள இதழ் குவிவே
79. கஙவும் சஞவும் டணவும் முதலிடை
நுனி நா அண்ணம் உற முறை வருமே
80. அண்பல் அடிநா முடியுறத் தநவரும்
81. மீகீழ் இதழுறப் பம பிறக்கும்
82. அடிநா அடியணம் உற ய தோன்றும்
83. அண்ணம் நுனிநா வருட ர ழ வரும்
84. அண்பல் முதலும் அண்ணமும் முறையின்
நா விளிம்பு வீங்கி ஒற்றவும் வருடவும்
லகாரம் ளகாரம் ஆய் இரண்டும் பிறக்கும்
85. மேல்பல் இதழுற மேவிடும் வவ்வே
86. அண்ணம் நுனிநா நனியுறின் றன வரும்
87. ஆய்தக்கு இடம் தலை அங்கா முயற்சி
சார்பெழுத்து ஏனவும் தம்முதல் அனைய
88. எடுத்தல் படுத்தல் நலிதல் உழப்பின்
திரிபும் தத்தமின் சிறிதுள ஆகும்
89. புள்ளி விட்டு அவ்வொடு முன் உரு ஆகியும்
ஏனை உயிரோடு உருவு திரிந்தும்
உயிர் அளவு ஆய் அதன் வடிவு ஒழித்து இரு வயின்
பெயரொடும் ஒற்று முன் ஆய் வரும் உயிர்மெய்
90. குறியதன் முன்னர் ஆய்தப் புள்ளி
உயிரொடு புணர்ந்த வல் ஆறன் மிசைத்தே
91. இசைகெடின் மொழிமுதல் இடைகடை நிலைநெடில்
அளபு எழும் அவற்று அவற்று இனக் குறில் குறியே
92. ங ஞ ண ந ம ன வ ய ல ள ஆய்தம்
அளபு ஆம் குறில் இணை குறில்கீழ் இடை
கடைமிகலே அவற்றின் குறியாம் வேறே
93. யகரம் வரக் குறள் உத்திரி இகரமும்
அசைச்சொல் மியாவின் இகரமும் குறிய
94. நெடிலோடு ஆய்தம் உயிர்வலி மெலியிடைத்
தொடர்மொழி இறுதி வன்மையூர் உகரம்
அஃகும் பிறமேல் தொடரவும் பெறுமே
95. தற்சுட்டு அளபுஒழி ஐ மூ வழியும்
நையும் ஒளவும் முதல் அற்று ஆகும்
96. ண ன முன்னும் வஃகான் மிசையும் ம குறுகும்
97. ல ள ஈற்று இயைபினாம் ஆய்தம் அஃகும்
உருவம்
98. தொல்லை வடிவின எல்லா எழுத்தும் ஆண்டு
எய்தும் எகர ஒகர மெய் புள்ளி
மாத்திரை
99. மூன்று உயிரளபு இரண்டாம் நெடில் ஒன்றே
குறிலோடு ஐ ஒளக் குறுக்கம் ஒற்றளபு
அரை ஒற்று இ உக் குறுக்கம் ஆய்தம்
கால் குறள் மஃகான் ஆய்தம் மாத்திரை
100. இயல்பு எழும் மாந்தர் இமை நொடி மாத்திரை
101. ஆவியும் ஒற்றும் அளவு இறந்து இசைத்தலும்
மேவும் இசை விளி பண்டமாற்று ஆதியின்
முதனிலை
102. பன்னீர் உயிரும் க ச த ந ப ம வ ய
ஞ ங ஈர் ஐந்து உயிர்மெய்யும் மொழி முதல்
103. உ ஊ ஒ ஓ அலவொடு வம்முதல்
104. அ ஆ உ ஊ ஓ ஒள யம்முதல்
105. அ ஆ எ ஒவ்வோடு ஆகும் ஞம்முதல்
106. சுட்டு யா எகர வினா வழி அவ்வை
ஒட்டி ஙவ்வும் முதல் ஆகும்மே
இறுதிநிலை
107. ஆவி ஞ ண ந ம ன ய ர ல வ ழ ள மெய்
சாயும் உகரம் நால் ஆறும் ஈறே
108. குற்று உயிர் அளபின் ஈறாம் எகரம்
மெய்யொடு ஏலாது ஒ நவ்வொடு ஆம் ஒள
ககர வகரமோடு ஆகும் என்ப
109. நின்ற நெறியே உயிர்மெய் முதல் ஈறே
இடைநிலை மயக்கம்
110. க ச த ப ஒழித்த ஈர் ஏழன் கூட்டம்
மெய்ம்மயக்கு உடனிலை ர ழ ஒழித்து ஈர் எட்டு
ஆகும் இவ்விரு பால் மயக்கும் மொழி இடை
மேவும் உயிர் மெய் மயக்கு அளவு இன்றே
111. ஙம்முன் கவ்வாம் வம்முன் யவ்வே
112. ஞநமுன் தம் இனம் யகரமொடு ஆகும்
113. டறமுன் கசப மெய்யுடன் மயங்கும்
114. ணனமுன் இனம் க ச ஞ ப ம ய வ வரும்
115. மம்முன் ப ய வ மயங்கும் என்ப
116. ய ர ழ முன்னர் மொழிமுதல் மெய்வரும்
117. லளமுன் கசப வ ய ஒன்றும்மே
118. ரழ அல்லன தம்முன் தாம் உடன் நிலையும்
119. ய ர ழ ஒற்றின் முன் க ச த ப ங ஞ ந ம
ஈர் ஒற்றாம் ர ழ தனிக் குறில் அணையா
120. லளமெய் திரிந்த னணமுன் மகாரம்
நைந்து ஈர் ஒற்றாம் செய்யுள் உள்ளே
121. தம்பெயர் மொழியின் முதலும் மயக்கமும்
இம்முறை மாறியும் இயலும் என்ப
போலி
122. மகர இறுதி அஃறிணைப் பெயரின்
னகரமோடு உறழா நடப்பன உளவே
123. அ ஐ முதல் இடை ஒக்கும் ச ஞ ய முன்
124. ஐகான் யவ்வழி நவ்வொடு சில்வழி
ஞஃகான் உறழும் என்மரும் உளரே
125. அம்முன் இகரம் யகரம் என்ற இவை
எய்தின் ஐ ஒத்து இசைக்கும் அவ்வோடு
உவ்வும் வவ்வும் ஒள ஓரன்ன
126. மெய்கள் அகரமும் நெட்டுயிர் காரமும்
ஐ ஒள கானும் இருமைக் குறில் இவ்
இரண்டொடு கரமுமாம் சாரியை பெறும் பிற
127. மொழியாய்த் தொடரினும் முன் அனைத்து எழுத்தே
2.2 பதவியல் 128 - 150
பதம்
128. எழுத்தே தனித்தும் தொடர்ந்தும் பொருள்தரின்
பதமாம் அது பகாப்பதம் பகுபதம் என
இரு பால் ஆகி இயலும் என்ப
129. உயிர்மவில் ஆறும் த ப நவில் ஐந்தும்
க வ சவில் நாலும் யவ்வில் ஒன்றும்
ஆகும் நெடில் நொ து ஆம் குறில் இரண்டோடு
ஓர் எழுத்து இயல் பதம் ஆறு ஏழ் சிறப்பின
130. பகாப்பதம் ஏழும் பகுபதம் ஒன்பதும்
எழுத்து ஈறு ஆகத் தொடரும் என்ப
131. பகுப்பால் பயன் அற்று இடுகுறி ஆகி
முன்னே ஒன்றாய் முடிந்து இயல்கின்ற
பெயர்வினை இடைஉரி நான்கும் பகாப்பதம்
132. பொருள் இடம் காலம் சினை குணம் தொழிலின்
வரு பெயர் பொழுது கொள் வினை பகுபதமே
133. பகுதி விகுதி இடைநிலை சாரியை
சந்தி விகாரம் ஆறினும் ஏற்பவை
முன்னி புணர்ப்ப முடியும் எப்பதங்களும்
பகுதி
134. தத்தம்,
பகாப் பதங்களே பகுதி ஆகும்
135. செம்மை சிறுமை சேய்மை தீமை
வெம்மை புதுமை மென்மை மேன்மை
திண்மை உண்மை நுண்மை இவற்று எதிர்
இன்னவும் பண்பின் பகா நிலைப் பதமே
136. ஈறு போதல் இடை உகரம் இ ஆதல்
ஆதி நீடல் அடி அகரம் ஐ ஆதல்
தன் ஒற்று இரட்டல் முன் நின்ற மெய் திரிதல்
இனம் மிகல் இனையவும் பண்பிற்கு இயல்பே
137. நட வா மடி சீ விடு கூ வே வை
நொ போ வௌ உரிஞ் உண் பொருந் திரும் தின்
தேய் பார் செல் வவ் வாழ் கேள் அஃகு என்று
எய்திய இருபான் மூன்றாம் ஈற்றவும்
செய் என் ஏவல் வினைப் பகாப் பதமே
138. செய் என் வினை வழி வி பி தனி வரின்
செய்வி என் ஏவல் இணையின் ஈர் ஏவல்
139. விளம்பிய பகுதி வேறு ஆதலும் விதியே
விகுதி
140. அன் ஆன் அள் ஆள் அர் ஆர் ப மார்
அ ஆ கு டு து று என் ஏன் அல் அன்
அம் ஆம் எம் ஏம் ஓம் ஒடு உம் ஊர்
க ட த ற ஐ ஆய் இ மின் இர் ஈர்
ஈயர் கயவும் என்பவும் பிறவும்
வினையின் விகுதி பெயரினும் சிலவே
இடைநிலை
141. இலக்கியம் கண்டு அதற்கு இலக்கணம் இயம்பலின்
பகுதி விகுதி பகுத்து இடை நின்றதை
வினைப்பெயர் அல் பெயர்க்கு இடைநிலை எனலே
142. த ட ற ஒற்று இன்னே ஐம்பால் மூ இடத்து
இறந்தகாலம் தரும் தொழில் இடைநிலை
143. ஆநின்று கின்று கிறு மூ இடத்தின்
ஐம்பால் நிகழ்பொழுது அறை வினை இடைநிலை
144. ப வ மூ இடத்து ஐம்பால் எதிர்பொழுது
இசை வினை இடைநிலையாம் இவை சில இல
145. றவ்வொடு உகர உம்மை நிகழ்பு அல்லவும்
தவ்வொடு இறப்பும் எதிர்வும் டவ்வொடு
கழிவும் கவ்வோடு எதிர்வும் மின் ஏவல்
வியங்கோள் இ மார் எதிர்வும் ப அந்தம்
செலவொடு வரவும் செய்யும் நிகழ்பு எதிர்வும்
எதிர்மறை மும்மையும் ஏற்கும் ஈங்கே
வடமொழியாக்கம்
146. இடையில் நான்கும் ஈற்றில் இரண்டும்
அல்லா அச்சு ஐ வருக்கம் முதல் ஈறு
யவ்வாதி நான்மை ளவ்வாகும் ஐ ஐம்
பொது எழுத்து ஒழிந்த நால் ஏழும் திரியும்
147. அவற்றுள்,
ஏழாம் உயிர் இய்யும் இருவும் ஐ வருக்கத்து
இடையின் மூன்றும் அவ்வம் முதலும்
எட்டே யவ்வும் முப்பது சயவும்
மேல் ஒன்று சடவும் இரண்டு சதவும்
மூன்றே அகவும் ஐந்து இரு கவ்வும்
ஆ ஈறு ஐயும் ஈ ஈறு இகரமும்
148. ரவ்விற்கு அம்முதலாம் முக்குறிலும்
லவ்விற்கு இம்முதல் இரண்டும் யவ்விற்கு
இய்யும் மொழிமுதல் ஆகி முன் வருமே
149. இணைந்தியல் காலை ய ர லக்கு இகரமும்
மவ்வக்கு உகரமும் நகரக்கு அகரமும்
மிசைவரும் ரவ்வழி உவ்வுமாம் பிற
150. ற ன ழ எ ஒவ்வும் உயிர்மெய்யும் உயிரளபு
அல்லாச் சார்பும் தமிழ் பிற பொதுவே
-------------
2.3 உயிரீற்றுப் புணரியல் 151 - 203
புணர்ச்சி
151. மெய் உயிர் முதல் ஈறு ஆம் இரு பதங்களும்
தன்னொடும் பிறிதொடும் அல்வழி வேற்றுமைப்
பொருளின் பொருந்துழி நிலைவரு மொழிகள்
இயல்பொடு விகாரத்து இயைவது புணர்ப்பே
152. வேற்றுமை ஐம் முதல் ஆறு ஆம் அல்வழி
தொழில் பண்பு உவமை உம்மை அன்மொழி
எழுவாய் விளி ஈர் எச்சம் முற்று இடை உரி
தழுவுதொடர் அடுக்கு என ஈர் ஏழே
153. விகாரம் அனைத்தும் மேவலது இயல்பே
154. தோன்றல் திரிதல் கெடுதல் விகாரம்
மூன்றும் மொழிமூ இடத்தும் ஆகும்
155. வலித்தல் மெலித்தல் நீட்டல் குறுக்கல்
விரித்தல் தொகுத்தலும் வரும் செய்யுள் வேண்டுழி
156. ஒருமொழி மூவழிக் குறைதலும் அனைத்தே
157. ஒருபுணர்க்கு இரண்டு மூன்றும் உறப்பெறும்
பொதுப்புணர்ச்சி
158. எண்மூ எழுத்து ஈற்று எவ்வகை மொழிக்கும்
முன் வரும் ஞ ந ம ய வக்கள் இயல்பும்
குறில் வழி ய தனி ஐ நொ து முன் மெலி
மிகலுமாம் ண ள ன ல வழி ந திரியும்
159. பொதுப்பெயர் உயர்திணைப் பெயர்கள் ஈற்றுமெய்
வலிவரின் இயல்பாம் ஆவி ய ர முன்
வன்மை மிகாசில விகாரமாம் உயர்திணை
160. ஈற்றுயா வினாவிளிப் பெயர்முன் வலி இயல்பே
161. ஆவி ய ர ழ இறுதி முன்னிலை வினை
ஏவல்முன் வல்லினம் இயல்பொடு விகற்பே
உயிரீற்றுச் சிறப்புப் புணர்ச்சி
162. இ ஈ ஐ வழி யவ்வும் ஏனை
உயிர்வழி வவ்வும் ஏ முன் இவ் இருமையும்
உயிர்வரின் உடம்படு மெய் என்று ஆகும்
163. எகர வினா முச்சுட்டின் முன்னர்
உயிரும் யகரமும் எய்தின் வவ்வும்
பிறவரின் அவையும் தூக்கில் சுட்டு
நீளின் யகரமும் தோன்றுதல் நெறியே
164. உயிர்வரின் உக்குறள் மெய்விட்டு ஓடும்
யவ்வரின் இய்யாம் முற்றும் அற்று ஒரோ வழி
உயிரீற்று முன் வல்லினம்
165. இயல்பினும் விதியினும் நின்ற உயிர்முன்
க ச த ப மிகும் விதவாதன மன்னே
166. மரப்பெயர் முன்னர் இன மெல்லெழுத்து
வரப் பெறுனவும் உள வேற்றுமை வழியே
அகர வீற்றுச் சிறப்புவிதி
167. செய்யிய என்னும் வினையெச்சம் பல்வகைப்
பெயரின் எச்சம் முற்று ஆறன் உருபே
அஃறிணைப் பன்மை அம்ம முன் இயல்பே
168. வாழிய என்பதன் ஈற்றின் உயிர்மெய்
ஏகலும் உரித்து அஃது ஏகினும் இயல்பே
169. சாவ என் மொழி ஈற்று உயிர்மெய் சாதலும் விதி
170. பல சில எனும் இவை தம்முன் தாம்வரின்
இயல்பும் மிகலும் அகரம் ஏக
லகரம் றகரம் ஆகலும் பிறவரின்
அகரம் விகற்பம் ஆகலும் உளபிற
ஆகார வீற்றுச் சிறப்புவிதி
171. அல்வழி ஆ மா மியா முற்று முன் மிகா
172. குறியதன் கீழ் ஆக் குறுகலும் அதனோடு
உகரம் ஏற்றலும் இயல்புமாம் தூக்கின்
இகர வீற்றுச் சிறப்புவிதி
173. அன்றி இன்றி என் வினையெஞ்சு இகரம்
தொடர்பினுள் உகரம் ஆய் வரின் இயல்பே
174. உரிவரின் நாழியின் ஈற்று உயிர்மெய் கெட
மருவும் டகரம் உரியின் வழியே
யகர உயிர்மெய் ஆம் ஏற்பன வரினே
175. சுவைப் புளி முன் இன மென்மையும் தோன்றும்
ஈகார வீற்றுச் சிறப்புவிதி
177. ஆ முன் பகர ஈ அனைத்தும் வரக் குறுகும்
மேலன அல்வழி இயல்பு ஆகும்மே
178. பவ்வீ நீ மீ முன்னர் அல்வழி
இயல்பாம் வலிமெலி மிகலுமாம் மீக்கே
முற்றுகர வீற்றுச் சிறப்புவிதி
179. மூன்று ஆறு உருபு எண் வினைத்தொகை சுட்டு ஈறு
ஆகும் உகரம் முன்னர் இயல்பாம்
180. அது முன் வரும் அன்று ஆன்று ஆம் தூக்கின்
குற்றுகர வீற்றுச் சிறப்புவிதி
181. வன்தொடர் அல்லன முன்மிகா அல்வழி
182. இடைத்தொடர் ஆய்தத்தொடர் ஒற்று இடையின்
மிகாநெடில் உயிர்த்தொடர் முன்மிகா வேற்றுமை
183. நெடிலோடு உயிர்த்தொடர்க் குற்றுக ரங்களுள்
ட ற ஒற்று இரட்டும் வேற்றுமை மிகவே
184. மென்தொடர் மொழியுள் சில வேற்றுமையில்
தம் இன வன்தொடர் ஆகா மன்னே
185. ஐ ஈற்று உடைக் குற்றுகரமும் உளவே
186. திசையொடு திசையும் பிறவும் சேரின்
நிலையீற்று உயிர்மெய் கவ்வொற்று நீங்கலும்
றகரம் னலவாத் திரிதலும் ஆம் பிற
187. தெங்குநீண்டு ஈற்று உயிர்மெய் கெடும் காய்வரின்
188. எண் நிறை அளவும் பிறவும் எய்தின்
ஒன்று முதல் எட்டு ஈறு ஆம் எண்ணுள்
முதல் ஈர் எண் முதல் நீளும் மூன்று ஆறு
ஏழ் குறுகும் ஆறு ஏழு அல்லவற்றின்
ஈற்றுயிர் மெய்யும் ஏழன் உயிரும்
ஏகும் ஏற்புழி என்மனார் புலவர்
189. ஒன்றன் புள்ளி ரகரம் ஆக
இரண்டன் ஒற்று உயிர் ஏக உவ் வருமே
190. மூன்றன் உறுப்பு அழிவும் வந்ததும் ஆகும்
191. நான்கன் மெய்யே ல ற ஆகும்மே
192. ஐந்தன் ஒற்று அடைவதும் இனமும் கேடும்
193. எட்டன் உடம்பு ண ஆகும் என்ப
194. ஒன்பானொடு பத்தும் நூறும் ஒன்றின்
முன்னதின் ஏனைய முரணி ஒவ்வொடு
தகரம் நிறீஇப் பஃது அகற்றி னவ்வை
நிரலே ணளவாத் திரிப்பது நெறியே
195. முதல் இரு நான்காம் எண் முனர்ப் பத்தின்
இடைஒற்று ஏகல் ஆய்தம் ஆகல்
என இரு விதியும் ஏற்கும் என்ப
196. ஒருபஃது ஆதி முன் ஒன்று முதல் ஒன்பான்
எண்ணும் அவை ஊர் பிறவும் எய்தின்
ஆய்தம் அழிய ஆண்டு ஆகும் தவ்வே
197. ஒன்று முதல் ஈர் ஐந்து ஆயிரம் கோடி
எண் நிறை அளவும் பிறவரின் பத்தின்
ஈற்று உயிர்மெய் கெடுத்து இன்னும் இற்றும்
ஏற்பது ஏற்கும் ஒன்பதும் இனைத்தே
198. இரண்டு முன்வரின் பத்தின் ஈற்று உயிர்மெய்
கரந்திட ஒற்று ன ஆகும் என்ப
199. ஒன்பது ஒழித்த எண் ஒன்பதும் இரட்டின்
முன்னதின் முன் அல ஓட உயிர்வரின்
வவ்வும் மெய்வரின் வந்ததும் மிகல்நெறி
ஊகார வீற்றுச் சிறப்புவிதி
200. பூப்பெயர் முன் இன மென்மையும் தோன்றும்
ஏகார வீற்றுச் சிறப்புவிதி
201. இடைச்சொல் ஏ ஓ முன்வரின் இயல்பே
ஐகார வீற்றுச் சிறப்புவிதி
202. வேற்றுமை ஆயின் ஐகான் இறுமொழி
ஈற்று அழிவோடும் அம் ஏற்பவும் உளவே
203. பனைமுன் கொடிவரின் மிகலும் வலிவரின்
ஐ போய் அம்மும் திரள்வரின் உறழ்வும்
அட்டு உறின் ஐ கெட்டு அந்நீள்வுமாம் வேற்றுமை
2.4 மெய்யீற்றுப் புணரியல் 204 - 239
மெய்யீற்றின் முன் உயிர்
204. உடல்மேல் உயிர்வந்து ஒன்றுவது இயல்பே
205. தனிக்குறில் முன் ஒற்று உயிர்வரின் இரட்டும்
மெய்யீற்றின் முன் மெய்
206. தன் ஒழி மெய்முன் யவ்வரின் இகரம்
துன்னும் என்று துணிநரும் உளரே
207. ஞ ண ந ம ல வ ள ன ஒற்று இறு தொழிற்பெயர்
ஏவல் வினை நனி ய அல் மெய்வரின்
உவ்வுறும் ஏவல் உறா சில சில் வழி
208. நவ்விறு தொழிற்பெயர்க்கு அவ்வுமாம் வேற்றுமை
ணகர னகரவீறு
209. ண ன வல்லினம் வர ட றவும் பிறவரின்
இயல்பும் ஆகும் வேற்றுமைக்கு அல்வழிக்கு
அனைத்து மெய்வரினும் இயல்பு ஆகும்
210. குறில் அணைவு இல்லா ண னக்கள் வந்த
நகரம் திரிந்துழி நண்ணும் கேடே
211. சாதி குழூஉ பரண் கவண் பெயர் இறுதி
இயல்பாம் வேற்றுமைக்கு உணவு எண் சாண் பிற
டவ்வாகலும் ஆம் அல்வழி யும்மே
212. னஃகான் கிளைப்பெயர் இயல்பும் அஃகான்
அடைவும் ஆகும் வேற்றுமைப் பொருட்கே
213. மீன் றவ்வொடு பொரூஉம் வேற்றுமை வழியே
214. தேன்மொழி மெய்வரின் இயல்பும் மென்மை
மேவின் இறுதி அழிவும் வலிவரின்
ஈறுபோய் வலிமெலி மிகலுமாம் இருவழி
215. மரம் அல் எகின் மொழி இயல்பும் அகரம்
மருவ வலிமெலி மிகலும் ஆகும்
216. குயின் ஊன் வேற்றுமைக் கண்ணும் இயல்பே
217. மின் பின் பன் கன் தொழிற்பெயர் அனைய
கன் அவ்வேற்று மென்மையோடு உறழும்
218. தன் என் என்பவற்று ஈற்று னவ் வன்மையோடு
உறழும் நின் ஈறு இயல்பாம் உறவே
மகரவீறு
219. மவ்வீறு ஒற்று அழிந்து உயிர் ஈறு ஒப்பவும்
வன்மைக்கு இனமாத் திரிபவும் ஆகும்
220. வேற்றுமை மப் போய் வலிமெலி உறழ்வும்
அல்வழி உயிர் இடை வரின் இயல்பும் உள
221. நும் தம்
எம் நம் ஈறாம் மவ்வரு ஞநவே
222. அகமுனர்ச் செவி கை வரின் இடையன கெடும்
223. ஈமும்,
கம்மும் உருமும் தொழிற்பெயர் மானும்
முதலன வேற்றுமைக்கு அவ்வும் பெறுமே
ய ர ழ வீறு
224. ய ர ழ முன்னர்க் க ச த ப அல்வழி
இயல்பும் மிகலும் ஆகும் வேற்றுமை
மிகலும் இனத்தோடு உறழ்தலும் விதிமேல்
225. தமிழ் அவ்வுறவும் பெறும் வேற்றுமைக்கே
தாழும் கோல் வந்து உறுமேல் அற்றே
226. கீழின்முன் வன்மை விகற்பமும் ஆகும்
லகர ளகர வீறு
227. ல ள வேற்றுமையில் ற டவும் அல்வழி
அவற்றோடு உறழ்வும் வலிவரினாம் மெலி
மேவின் ன ணவும் இடைவரின் இயல்பும்
ஆகும் இரு வழி யானும் என்ப
228. குறில் வழி ல ள தவ்வணையின் ஆய்தம்
ஆகவும் பெறூஉம் அல்வழி யானே
229. குறில் செறியா ல ள அல்வழி வந்த
தகரம் திரிந்தபின் கேடும் ஈர் இடத்தும்
வரு ந திரிந்தபின் மாய்வும் வலிவரின்
இயல்பும் திரிபும் ஆவன உள பிற
230. ல ள இறு தொழிற்பெயர் ஈர் இடத்தும் உவ்வுறா
வலிவரின் அல்வழி இயல்பும் ஆவன உள
231. வல்லே தொழிற்பெயர் அற்று இரு வழியும்
பலகை நாய் வரினும் வேற்றுமைக்கு அவ்வுமாம்
232. நெல்லும் செல்லும் கொல்லும் சொல்லும்
அல்வழி யானும் றகரம் ஆகும்
233. இல் என் இன்மைச் சொற்கு ஐ அடைய
வன்மை விகற்பமும் ஆகா ரத்தொடு
வன்மை ஆகலும் இயல்பும் ஆகும்
234. புள்ளும் வள்ளும் தொழிற்பெயரும் மானும்
வகர வீறு
235. சுட்டு வகரம் மூ இனம் உற முறையே
ஆய்தமும் மென்மையும் இயல்பும் ஆகும்
236. தெவ் என் மொழியே தொழிற்பெயர் அற்றே
மவ்வரின் வஃகான் மவ்வும் ஆகும்
வருமொழித் தகர நகரத் திரிபு
237. னலமுன் றனவும் ணளமுன் டணவும்
ஆகும் தநக்கள் ஆயும் காலே
வேற்றுமைப் பொருட் புணர்ச்சியை உருபு புணர்ச்சியோடு மாட்டெறிதல்
238. உருபின் முடிபவை ஒக்கும் அப்பொருளினும்
புணரியல்களுக்குப் புறனடை
239. இடை உரி வடசொலின் இயம்பிய கொளாதவும்
போலியும் மரூஉவும் பொருந்திய ஆற்றிற்கு
இயையப் புணர்த்தல் யாவர்க்கும் நெறியே
2.5 உருபு புணரியல் 240 - 257
உருபுகள்
240. ஒருவன் ஒருத்தி பலர் ஒன்று பல என
வருபெயர் ஐந்தொடு பெயர்முதல் இருநான்கு
உருபும் உறழ்தர நாற்பதாம் உருபே
241. பெயர்வழித் தம்பொருள் தரவரும் உருபே
242. ஒற்று உயிர் முதல் ஈற்று உருபுகள் புணர்ச்சியின்
ஒக்கும் மன் அப்பெயர் வேற்றுமைப் புணர்ப்பே
சாரியை
243. பதம்முன் விகுதியும் பதமும் உருபும்
புணர்வழி ஒன்றும் பலவும் சாரியை
வருதலும் தவிர்தலும் விகற்பமும் ஆகும்
244. அன் ஆன் இன் அல் அற்று இற்று அத்து அம்
தம் நம் நும் ஏ அ உ ஐ கு ன
இன்ன பிறவும் பொதுச் சாரியையே
உருபு புணர்ச்சிக்குச் சிறப்புவிதி
245. எல்லாம் என்பது இழிதிணை ஆயின்
அற்று ஓடு உருபின் மேல் உம் உறுமே
அன்றேல் நம் இடை அடைந்து அற்று ஆகும்
246. எல்லாரும் எல்லீரும் என்பவற்று உம்மை
தள்ளி நிரலே தம் நும் சாரப்
புல்லும் உருபின் பின்னர் உம்மே
247. தான் தாம் நாம் முதல் குறுகும் யான் யாம்
நீ நீர் என் எம் நின் நும் ஆம் பிற
குவ்வின் அவ்வரும் நான்கு ஆறு இரட்டல
248. ஆ மா கோ னவ்வணையவும் பெறுமே
249. ஒன்று முதல் எட்டு ஈறு ஆம் எண் ஊர்
பத்தின் முன் ஆன் வரின் பவ்வொற்று ஒழிய மேல்
எல்லாம் ஓடும் ஒன்பதும் இற்றே
250. வவ்விறு சுட்டிற்கு அற்று உறல் வழியே
251. சுட்டின் முன் ஆய்தம் அன் வரின் கெடுமே
252. அத்தின் அகரம் அகர முனை இல்லை
புறனடை
253. இதற்கு இது சாரியை எனின் அளவு இன்மையின்
விகுதியும் பதமும் உருபும் பகுத்து இடை
நின்ற எழுத்தும் பதமும் இயற்கையும்
ஒன்ற உணர்த்தல் உரவோர் நெறியே
254. விகுதி பதம் சாரியை உருபு அனைத்தினும்
உரைத்த விதியின் ஓர்ந்து ஒப்பன கொளலே.
255. இயல்பின் விகாரமும் விகாரத்து இயல்பும்
உயர்திணை இடத்து விரிந்தும் தொக்கும்
விரவுப் பெயரின் விரிந்தும் நின்றும்
அன்ன பிறவும் ஆகும் ஐ உருபே
256. புள்ளியும் உயிரும் ஆய் இறு சொல் முன்
தம்மின் ஆகிய தொழில் மொழி வரினே
வல்லினம் விகற்பமும் இயல்பும் ஆகும்
257. இதற்கு இது முடிபு என்று எஞ்சாது யாவும்
விதிப்ப அளவு இன்மையின் விதித்தவற்று இயலான்
வகுத்து உரையாதவும் வகுத்தனர் கொளலே
-----------
3. சொல்லதிகாரம் 258 - 462
3.1 பெயரியல் 258 - 319
பெயரியல்
258. முச்சகம் நிழற்றும் முழுமதி முக்குடை
அச்சுதன் அடிதொழுது அறைகுவன் சொல்லே
சொல்லின் பொதுவிலக்கணம்
259. ஒருமொழி தொடர்மொழி பொதுமொழி என்றா
இருதிணை ஐம்பால் பொருளையும் தன்னையும்
மூவகை இடத்தும் வழக்கொடு செய்யுளின்
வெளிப்படை குறிப்பின் விரிப்பது சொல்லே
260. ஒருமொழி ஒரு பொருளனவாம் தொடர்மொழி
பல பொருளன பொது இருமையும் ஏற்பன
261. மக்கள் தேவர் நரகர் உயர்திணை
மற்று உயிர் உள்ளவும் இல்லவும் அஃறிணை
262. ஆண் பெண் பலர் என முப்பாற்று உயர்திணை
263. ஒன்றே பல என்று இருபாற்று அஃறிணை
264. பெண்மை விட்டு ஆண் அவாவுவ பேடு ஆண்பால்
ஆண்மை விட்டு அல்லது அவாவுவ பெண்பால்
இருமையும் அஃறிணை அன்னவும் ஆகும்
265. படர்க்கை வினைமுற்று நாமம் குறிப்பின்
பெறப்படும் திணைபால் அனைத்தும் ஏனை
இடத்து அவற்று ஒருமைப் பன்மைப் பாலே
266. தன்மை முன்னிலை படர்க்கை மூ இடனே
267. இலக்கணம் உடையது இலக்கணப் போலி
மரூஉ என்று ஆகும் மூவகை இயல்பும்
இடக்கரடக்கல் மங்கலம் குழூஉக்குறி
எனும் முத் தகுதியோடு ஆறாம் வழக்கு இயல்
268. பல்வகைத் தாதுவின் உயிர்க்கு உடல் போல் பல
சொல்லால் பொருட்கு இடன் ஆக உணர்வினின்
வல்லோர் அணிபெறச் செய்வன செய்யுள்
269. ஒன்று ஒழி பொதுச்சொல் விகாரம் தகுதி
ஆகுபெயர் அன்மொழி வினைக்குறிப்பே
முதல் தொகை குறிப்போடு இன்ன பிறவும்
குறிப்பின் தருமொழி அல்லன வெளிப்படை
சொற் பாகுபாடு
270. அதுவே,
இயற்சொல் திரிசொல் இயல்பின் பெயர்வினை
என இரண்டு ஆகும் இடை உரி அடுத்து
நான்குமாம் திசை வடசொல் அணுகா வழி
271. செந்தமிழ் ஆகித் திரியாது யார்க்கும்
தம்பொருள் விளக்கும் தன்மைய இயற்சொல்
272. ஒருபொருள் குறித்த பலசொல் ஆகியும்
பலபொருள் குறித்த ஒருசொல் ஆகியும்
அரிது உணர் பொருளன திரிசொல் ஆகும்
273. செந்தமிழ் நிலம்சேர் பன்னிரு நிலத்தினும்
ஒன்பதிற்று இரண்டினில் தமிழ் ஒழி நிலத்தினும்
தம் குறிப்பினவே திசைச்சொல் என்ப
274. பொது எழுத்தானும் சிறப்பு எழுத்தானும்
ஈர் எழுத்தானும் இயைவன வடசொல்
பெயர்ச் சொல்
275. இடுகுறி காரணம் மரபோடு ஆக்கம்
தொடர்ந்து தொழில் அல காலம் தோற்றா
வேற்றுமைக்கு இடனாய்த் திணைபால் இடத்து ஒன்று
ஏற்பவும் பொதுவும் ஆவன பெயரே
276. அவற்றுள்,
கிளை எண் குழூஉ முதல் பல் பொருள் திணை தேம்
ஊர் வான் அகம் புறம் முதல நிலன் யாண்டு
இருது மதி நாள் ஆதிக் காலம்
தோள் குழல் மார்பு கண் காது முதல் உறுப்பு
அளவு அறிவு ஒப்பு வடிவு நிறம் கதி
சாதி குடி சிறப்பு ஆதிப் பல் குணம்
ஓதல் ஈதல் ஆதிப் பல் வினை
இவை அடை சுட்டு வினா பிற மற்றோடு
உற்ற னவ்வீறு நம்பி ஆடூஉ
விடலை கோ வேள் குரிசில் தோன்றல்
இன்னன ஆண் பெயர் ஆகும் என்ப
277. கிளைமுதல் ஆகக் கிளந்த பொருள்களுள்
ளவ்வொற்று இகரக்கு ஏற்ற ஈற்றவும்
தோழி செவிலி மகடூஉ நங்கை
தையலோடு இன்னன பெண்பால் பெயரே
278. கிளந்த கிளைமுதல் உற்ற ரவ்வீற்றவும்
கள் என் ஈற்றின் ஏற்பவும் பிறவும்
பல்லோர் பெயரின் பகுதி ஆகும்
279. வினாச் சுட்டு உடனும் வேறும் ஆம் பொருள்
ஆதி உறு து சுட்டு அணை ஆய்தம்
ஒன்றன் எண் இன்னன ஒன்றன் பெயரே
280. முன்னர் அவ்வொடு வரு வை அவ்வும்
சுட்டு இறு வவ்வும் கள் இறு மொழியும்
ஒன்று அல் எண்ணும் உள்ள இல்ல
பல்ல சில்ல உள இல பல சில
இன்னவும் பலவின் பெயர் ஆகுமே
281. பால் பகா அஃறிணைப் பெயர்கள் பால் பொதுமைய
282. முதற்பெயர் நான்கும் சினைப்பெயர் நான்கும்
சினைமுதற்பெயர் ஒரு நான்கும் முறை இரண்டும்
தன்மை நான்கும் முன்னிலை ஐந்தும்
எல்லாம் தாம் தான் இன்னன பொதுப்பெயர்
283. ஆண்மை பெண்மை ஒருமை பன்மையின்
ஆம் அந்நான்மைகள் ஆண்பெண் முறைப்பெயர்
284. அவற்றுள்,
ஒன்றே இருதிணைத் தன்பால் ஏற்கும்
285. தன்மை யான் நான் யாம் நாம் முன்னிலை
எல்லீர் நீயிர் நீவிர் நீர் நீ
அல்லன படர்க்கை எல்லாம் எனல் பொது
286. வினையின் பெயரே படர்க்கை வினையால்
அணையும் பெயரே யாண்டும் ஆகும்
287. தான் யான் நான் நீ ஒருமை பன்மை தாம்
யாம் நாம் எலாம் எலீர் நீயிர் நீர் நீவிர்
288. ஒருவன் ஒருத்தி பெயர்மேல் எண் இல
289. ஒருவர் என்பது உயர் இரு பாற்றாய்ப்
பன்மை வினைகொளும் பாங்கிற்று என்ப
290. பொருள்முதல் ஆறோடு அளவை சொல் தானி
கருவி காரியம் கருத்தன் ஆதியுள்
ஒன்றன் பெயரான் அதற்கு இயை பிறிதைத்
தொல்முறை உரைப்பன ஆகு பெயரே
வேற்றுமை
291. ஏற்கும் எவ்வகைப் பெயர்க்கும் ஈறாய்ப் பொருள்
வேற்றுமை செய்வன எட்டே வேற்றுமை
292. பெயரே ஐ ஆல் கு இன் அது கண்
விளி என்று ஆகும் அவற்றின் பெயர் முறை
293. ஆறன் உருபும் ஏற்கும் அவ்வுருபே
294. நீயிர் நீவிர் நான் எழுவாய் அல பெறா
295. அவற்றுள்,
எழுவாய் உருபு திரிபு இல் பெயரே
வினைபெயர் வினாக்கொளல் அதன் பயனிலையே
296. இரண்டாவதன் உருபு ஐயே அதன்பொருள்
ஆக்கல் அழித்தல் அடைதல் நீத்தல்
ஒத்தல் உடைமை ஆதி ஆகும்
297. மூன்றாவதன் உருபு ஆல் ஆன் ஓடு ஒடு
கருவி கருத்தா உடனிகழ்வு அதன்பொருள்
298. நான்கா வதற்கு உருபு ஆகும் குவ்வே
கொடை பகை நேர்ச்சி தகவு அதுவாதல்
பொருட்டு முறை ஆதியின் இதற்கு இது எனல் பொருளே
299. ஐந்தாவதன் உருபு இல்லும் இன்னும்
நீங்கல் ஒப்பு எல்லை ஏதுப் பொருளே
300. ஆறன் ஒருமைக்கு அதுவும் ஆதுவும்
பன்மைக்கு அவ்வும் உருபாம் பண்பு உறுப்பு
ஒன்றன் கூட்டம் பலவின் ஈட்டம்
திரிபின் ஆக்கமாம் தற் கிழமையும்
பிறிதின் கிழமையும் பேணுதல் பொருளே
301. ஏழன் உருபு கண் ஆதி ஆகும்
பொருள்முதல் ஆறும் ஓர் இரு கிழமையின்
இடனாய் நிற்றல் இதன்பொருள் என்ப
302. கண்கால் கடைஇடை தலைவாய் திசைவயின்
முன்சார் வலம் இடம் மேல்கீழ் புடைமுதல்
பின்பாடு அளைதேம் உழைவழி உழிஉளி
உள் அகம் புறம் இல் இடப்பொருள் உருபே
303. எட்டன் உருபே எய்துபெயர் ஈற்றின்
திரிபு குன்றல் மிகுதல் இயல்பு அயல்
திரிபுமாம் பொருள் படர்க்கை யோரைத்
தன்முகம் ஆகத் தான் அழைப்பதுவே
304. இ உ ஊவோடு ஐ ஓ ன ள ர ல
யவ்வீற்று உயர்திணை ஓ ர அல் இவற்றொடு
ணஃகான் ஆ ஈறு ஆகும் பொதுப்பெயர்
ஞ ந ஒழி அனைத்து ஈற்று அஃறிணை விளிப்பன
305. இம்முப் பெயர்க்கண் இயல்பும் ஏயும்
இகர நீட்சியும் உருபாம் மன்னே
306. ஐ இறு பொதுப்பெயர்க்கு ஆயும் ஆவும்
உருபாம் அல்லவற்று ஆயும் ஆகும்
307. ஒருசார் னவ்வீற்று உயர்திணைப் பெயர்க்கண்
அளபு ஈறு அழிவு அயல் நீட்சி அதனோடு
ஈறு போதல் அவற்றோடு ஓ உறல்
ஈறு அழிந்து ஓ உறல் இறுதி யவ்வாதல்
அதனோடு அயல் திரிந்து ஏ உறல் ஈறு அழிந்து
அயல் ஏ ஆதலும் விளி உருபு ஆகும்
308. ளஃகான் உயர் பெயர்க்கு அளபு ஈறு அழிவு அயல்
நீட்சி இறுதி யவ்வொற்று ஆதல்
அயலில் அகரம் ஏ ஆதலும் விளித்தனு
309. ரவ்வீற்று உயர் பெயர்க்கு அளபு எழல் ஈற்று அயல்
அகரம் இ ஈ ஆதல் ஆண்டை ஆ
ஈ ஆதல் அதனோடு ஏ உறல் ஈற்று ஏ
மிக்கு அயல் யா கெட்டு அதன் அயல் நீடல்
ஈற்றின் ஈர் உறல் இவையும் ஈண்டு உருபே
310. லகார ஈற்று உயர்பெயர்க்கு அளபு அயல் நீட்சியும்
யகார ஈற்றிற்கு அளபுமாம் உருபே
311. னவ்வீற்று உயர்திணை அல் இரு பெயர்க்கண்
இறுதி அழிவு அதனோடு அயல் நீட்சி
312. ல ள ஈற்று அஃறிணைப் பெயர் பொதுப் பெயர்க்கண்
ஈற்று அயல் நீட்சியும் உருபு ஆகுமே
313. அண்மையின் இயல்பும் ஈறு அழிவும் சேய்மையின்
அளபும் புலம்பின் ஓவும் ஆகும்
314. நுவ்வொடு வினாச்சுட்டு உற்ற ன ள ர
வை து தாம் தான் இன்னன விளியா
315. முதலை ஐ உறின் சினையைக் கண் உறும்
அது முதற்கு ஆயின் சினைக்கு ஐ ஆகும்
316. முதல் இவை சினை இவை என வேறு உள இல
உரைப்போர் குறிப்பின அற்றே பிண்டமும்
317. யாதன் உருபின் கூறிற்று ஆயினும்
பொருள்செல் மருங்கின் வேற்றுமை சாரும்
318. ஐ ஆன் கு செய்யுட்கு அவ்வும் ஆகும்
ஆகா அஃறிணைக்கு ஆன் அல்லாதன
319. எல்லை இன்னும் அதுவும் பெயர்கொளும்
அல்ல வினைகொளும் நான்கு ஏழ் இருமையும்
புல்லும் பெரும்பாலும் என்மனார் புலவர்
---------------
3.2 வினையியல் 320 - 351
வினைச் சொல்
320. செய்பவன் கருவி நிலம்செயல் காலம்
செய்பொருள் ஆறும் தருவது வினையே
321. பொருள்முதல் ஆறினும் தோற்றி முன் ஆறனுள்
வினைமுதல் மாத்திரை விளக்கல் வினைக்குறிப்பே
322. அவைதாம்,
முற்றும் பெயர்வினை எச்சமும் ஆகி
ஒன்றற்கு உரியவும் பொதுவும் ஆகும்
முற்று வினை
323. பொது இயல்பு ஆறையும் தோற்றிப் பொருட்பெயர்
முதல் அறு பெயர் அலது ஏற்பில முற்றே
324. ஒருவன்முதல் ஐந்தையும் படர்க்கை இடத்தும்
ஒருமை பன்மையைத் தன்மை முன்னிலையினும்
முக்கா லத்தினும் முரண முறையே
மூ ஐந்து இரு மூன்று ஆறாய் முற்று
வினைப்பதம் ஒன்றே மூ ஒன்பான் ஆம்
325. அன் ஆன் இறுமொழி ஆண்பால் படர்க்கை
326. அள் ஆள் இறு மொழி பெண்பால் படர்க்கை
327. அர் ஆர் ப ஊர் அகரம் மார் ஈற்ற
பல்லோர் படர்க்கை மார் வினையொடு முடிமே
328. து று டு குற்றிய லுகர ஈற்ற
ஒன்றன் படர்க்கை டு குறிப்பின் ஆகும்
329. அ ஆ ஈற்ற பலவின் படர்க்கை
ஆவே எதிர்மறைக் கண்ணது ஆகும்
330. தன்மை முன்னிலை வியங்கோள் வேறு இலை
உண்டு ஈர் எச்சம் இருதிணைப் பொதுவினை
331. கு டு து று என்னும் குன்றிய லுகரமோடு
அல் அன் என் ஏன் ஆகும் ஈற்ற
இருதிணை முக்கூற்று ஒருமைத் தன்மை
332. அம் ஆம் என்பன முன்னிலை யாரையும்
எம் ஏம் ஓம் இவை படர்க்கை யாரையும்
உம் ஊர் க ட த ற இருபா லாரையும்
தன்னொடு படுக்கும் தன்மைப் பன்மை
333. செய்கு என் ஒருமையும் செய்கும் என் பன்மையும்
வினையொடு முடியினும் விளம்பிய முற்றே
334. முன்னிலை கூடிய படர்க்கையும் முன்னிலை
335. ஐ ஆய் இகர ஈற்ற மூன்றும்
ஏவலின் வரூஉம் எல்லா ஈற்றவும்
முப்பால் ஒருமை முன்னிலை மொழியே
336. முன்னிலை முன்னர் ஈயும் ஏயும்
அந்நிலை மரபின் மெய் ஊர்ந்து வருமே
337. இர் ஈர் ஈற்ற இரண்டும் இருதிணைப்
பன்மை முன்னிலை மின் அவற்று ஏவல்
338. கயவொடு ரவ்வொற்று ஈற்ற வியங்கோள்
இயலும் இடம்பால் எங்கும் என்ப
339. வேறு இல்லை உண்டு ஐம்பால் மூ இடத்தன
பெயரெச்சம்
340. செய்த செய்கின்ற செய்யும் என் பாட்டில்
காலமும் செயலும் தோன்றிப் பாலொடு
செய்வது ஆதி அறுபொருட் பெயரும்
எஞ்ச நிற்பது பெயரெச் சம்மே
341. செய்யும் என் எச்ச ஈற்று உயிர்மெய் சேறலும்
செய்யுளுள் உம் உந்து ஆகலும் முற்றேல்
உயிரும் உயிர்மெய்யும் ஏகலும் உளவே
வினையெச்சம்
342. தொழிலும் காலமும் தோன்றிப் பால்வினை
ஒழிய நிற்பது வினையெச் சம்மே
343. செய்து செய்பு செய்யா செய்யூ
செய்தனெ செய செயின் செய்யிய செய்யியர்
வான் பான் பாக்கு இன வினையெச்சம் பிற
ஐந்து ஒன்று ஆறு முக் காலமும் முறைதரும்
344. அவற்றுள்,
முதலில் நான்கும் ஈற்றில் மூன்றும்
வினைமுதல் கொள்ளும் பிறவும் ஏற்கும் பிற"
345. சினைவினை சினையொடும் முதலொடும் செறியும்
346. சொல் திரியினும் பொருள் திரியா வினைக்குறை
ஒழிபு
347. ஆக்க வினைக்குறிப்பு ஆக்கம் இன்று இயலா
348. பல்லோர் படர்க்கை முன்னிலை தன்மையில்
செல்லாது ஆகும் செய்யும் என் முற்றே
349. யார் என் வினா வினைக்குறிப்பு உயர் முப்பால்
350. எவன் என் வினா வினைக்குறிப்பு இழி இருபால்
351. வினைமுற்றே வினையெச்சம் ஆகலும்
குறிப்புமுற்று ஈரெச்சம் ஆகலும் உளவே
3.3 பொதுவியல் 352 - 419
பொதுவியல்
352. இருதிணை ஆண்பெண்ணுள் ஒன்றனை ஒழிக்கும்
பெயரும் வினையும் குறிப்பி னானே
353. பெயர்வினை இடத்து ன ள ர ய ஈற்று அயல்
ஆ ஓ ஆகலும் செய்யுளுள் உரித்தே
354. உருபும் வினையும் எதிர்மறுத்து உரைப்பினும்
திரியா தத்தம் ஈற்று உருபின் என்ப
355. உருபுபல அடுக்கினும் வினைவேறு அடுக்கினும்
ஒருதம் எச்சம் ஈறு உற முடியும்
356. உருபு முற்று ஈர் எச்சம் கொள்ளும்
பெயர்வினை இடைப்பிற வரலுமாம் ஏற்பன
357. எச்சப் பெயர்வினை எய்தும் ஈற்றினும்
358. ஒருமொழி ஒழி தன் இனம் கொளற்கு உரித்தே
359. பொதுப்பெயர் வினைகளின் பொதுமை நீக்கும்
மேல்வரும் சிறப்புப் பெயர்வினை தாமே
360. பெயர்வினை உம்மைசொல் பிரிப்பு என ஒழியிசை
எதிர்மறை இசைஎனும் சொல் ஒழிபு ஒன்பதும்
குறிப்பும் தத்தம் எச்சம் கொள்ளும்
தொகைநிலைத் தொடர்மொழி
361. பெயரொடு பெயரும் வினையும் வேற்றுமை
முதலிய பொருளின் அவற்றின் உருபு இடை
ஒழிய இரண்டு முதலாத் தொடர்ந்து ஒரு
மொழிபோல் நடப்பன தொகைநிலைத் தொடர்ச்சொல்
362. வேற்றுமை வினைபண்பு உவமை உம்மை
அன்மொழி என அத்தொகை ஆறு ஆகும்
363. இரண்டு முதலாம் இடை ஆறு உருபும்
வெளிப்படல் இல்லது வேற்றுமைத் தொகையே
364. காலம் கரந்த பெயரெச்சம் வினைத்தொகை
365. பண்பை விளக்கும் மொழிதொக் கனவும்
ஒரு பொருட்கு இருபெயர் வந்தவும் குணத்தொகை
366. உவம உருபு இலது உவமத் தொகையே
367. போல புரைய ஒப்ப உறழ
மான கடுப்ப இயைய ஏய்ப்ப
நேர நிகர அன்ன இன்ன
என்பவும் பிறவும் உவமத்து உருபே
368. எண்ணல் எடுத்தல் முகத்தல் நீட்டல்
எனும் நான்கு அளவையுள் உம் இலது அத்தொகை
369. ஐந்தொகை மொழிமேல் பிறதொகல் அன்மொழி
370. முன்மொழி பின்மொழி பல்மொழி புறமொழி
எனும் நான்கு இடத்தும் சிறக்கும் தொகைப்பொருள்
371. வல் ஒற்று வரினே இடத்தொகை ஆகும்
மெல் ஒற்று வரினே பெயர்த்தொகை ஆகும்
372. உயர்திணை உம்மைத்தொகை பலர் ஈறே
373. தொக்குழி மயங்குந இரண்டு முதல் ஏழ்
எல்லைப் பொருளின் மயங்கும் என்ப
தொகாநிலைத் தொடர்மொழி
374. முற்று ஈர் எச்சம் எழுவாய் விளிப்பொருள்
ஆறு உருபு இடை உரி அடுக்கு இவை தொகாநிலை
வழாநிலை வழுவமைதி
375. திணையே பால் இடம் பொழுது வினா இறை
மரபாம் ஏழும் மயங்கினாம் வழுவே
376. ஐயம் திணைபால் அவ்வப் பொதுவினும்
மெய்தெரி பொருள்மேல் அன்மையும் விளம்புப
377. உயர்திணை தொடர்ந்த பொருள்முதல் ஆறும்
அதனொடு சார்த்தின் அத்திணை முடிபின
378. திணைபால் பொருள்பல விரவின சிறப்பினும்
மிகவினும் இழிபினும் ஒரு முடிபினவே
379. உவப்பினும் உயர்வினும் சிறப்பினும் செறலினும்
இழிப்பினும் பால்திணை இழுக்கினும் இயல்பே
380. ஒருமையின் பன்மையும் பன்மையின் ஒருமையும்
ஓர் இடம் பிற இடம் தழுவலும் உளவே
381. தரல்வரல் கொடைசெலல் சாரும் படர்க்கை
எழுவாய் இரண்டும் எஞ்சிய ஏற்கும்
382. இறப்பு எதிர்வு நிகழ்வு எனக் காலம் மூன்றே
383. முக்கா லத்தினும் ஒத்து இயல் பொருளைச்
செப்புவர் நிகழும் காலத் தானே
384. விரைவினும் மிகவினும் தெளிவினும் இயல்பினும்
பிறழவும் பெறூஉம் முக்காலமும் ஏற்புழி
385. அறிவு அறியாமை ஐயுறல் கொளல் கொடை
ஏவல் தரும் வினா ஆறும் இழுக்கார்
386. சுட்டு மறை நேர் ஏவல் வினாதல்
உற்றது உரைத்தல் உறுவது கூறல்
இனமொழி எனும் எண் இறையுள் இறுதி
நிலவிய ஐந்தும் அப்பொருண்மையின் நேர்ப
387. வினாவினும் செப்பினும் விரவா சினைமுதல்
388. எப்பொருள் எச்சொலின் எவ்வாறு உயர்ந்தோர்
செப்பினர் அப்படிச் செப்புதல் மரபே
389. வேறுவினை பல்பொருள் தழுவிய பொதுச்சொலும்
வேறு அவற்று எண்ணும் ஓர் பொதுவினை வேண்டும்
390. வினை சார்பு இனம் இடம் மேவி விளங்காப்
பலபொருள் ஒருசொல் பணிப்பர் சிறப்பு எடுத்தே
391. எழுத்து இயல் திரியாப் பொருள்திரி புணர்மொழி
இசைத் திரிபால் தெளிவு எய்தும் என்ப
392. ஒருபொருள் மேல்பல பெயர்வரின் இறுதி
ஒருவினை கொடுப்ப தனியும் ஒரோவழி
393. திணை நிலம் சாதி குடியே உடைமை
குணம் தொழில் கல்வி சிறப்பாம் பெயரோடு
இயற்பெயர் ஏற்றிடின் பின்வரல் சிறப்பே
394. படர்க்கை முப்பெயரோடு அணையின் சுட்டுப்
பெயர்பின் வரும்வினை எனின் பெயர்க்கு எங்கும்
மருவும் வழக்கு இடை செய்யுட்கு ஏற்புழி
395. அசைநிலை பொருள்நிலை இசைநிறைக்கு ஒருசொல்
இரண்டு மூன்று நான்கு எல்லை முறை அடுக்கும்
396. இரட்டைக் கிளவி இரட்டின் பிரிந்து இசையா
397. ஒருபொருள் பல்பெயர் பிரிவு இல வரையார்
398. ஒருபொருட் பன்மொழி சிறப்பினின் வழா
399. இனைத்து என்று அறிபொருள் உலகின் இலாப்பொருள்
வினைப்படுத்து உரைப்பின் உம்மை வேண்டும்
400. செயப்படு பொருளைச் செய்தது போலத்
தொழிற்படக் கிளத்தலும் வழக்கினுள் உரித்தே
401. பொருள்முதல் ஆறாம் அடைசேர் மொழி இனம்
உள்ளவும் இல்லவுமாம் இரு வழக்கினும்
402. அடைமொழி இனம் அல்லதும் தரும் ஆண்டு உறின்
403. அடைசினை முதல்முறை அடைதலும் ஈர் அடை
முதலோடு ஆதலும் வழக்கு இயல் ஈர் அடை
சினையொடு செறிதலும் மயங்கலும் செய்யுட்கே
404. இயற்கைப் பொருளை இற்று எனக் கிளத்தல்
405. காரணம் முதலா ஆக்கம் பெற்றும்
காரணம் இன்றி ஆக்கம் பெற்றும்
ஆக்கம் இன்றிக் காரணம் அடுத்தும்
இருமையும் இன்றியும் இயலும் செயும்பொருள்
406. தம்பால் இல்லது இல் எனின் இனன் ஆய்
உள்ளது கூறி மாற்றியும் உள்ளது
சுட்டியும் உரைப்பர் சொல் சுருங்குதற்கே
407. ஈ தா கொடு எனும் மூன்றும் முறையே
இழிந்தோன் ஒப்போன் மிக்கோன் இரப்பு உரை
408. முன்னத்தின் உணரும் கிளவியும் உளவே
409. கேட்குந போலவும் கிளக்குந போலவும்
இயங்குந போலவும் இயற்றுந போலவும்
அஃறிணை மருங்கினும் அறையப் படுமே
410. உருவக உவமையில் திணைசினை முதல்கள்
பிறழ்தலும் பிறவும் பேணினர் கொளலே
பொருள்கோள்
411. யாற்றுநீர் மொழிமாற்று நிரல்நிறை விற்பூண்
தாப்பிசை அளைமறி பாப்பு கொண்டுகூட்டு
அடிமறி மாற்று எனப் பொருள்கோள் எட்டே
412. மற்றைய நோக்காது அடிதொறும் வான்பொருள்
அற்று அற்று ஒழுகும் அஃது யாற்றுப்புனலே
413. ஏற்ற பொருளுக்கு இயையும் மொழிகளை
மாற்றி ஓர் அடியுள் வழங்கல் மொழிமாற்றே
414. பெயரும் வினையுமாம் சொல்லையும் பொருளையும்
வேறு நிரல் நிறீஇ முறையினும் எதிரினும்
நேரும் பொருள்கோள் நிரல்நிறை நெறியே
415. எழுவாய் இறுதி நிலைமொழி தம்முள்
பொருள் நோக்கு உடையது பூட்டுவில் ஆகும்
416. இடைநிலை மொழியே ஏனை ஈர் இடத்தும்
நடந்து பொருளை நண்ணுதல் தாப்பிசை
417. செய்யுள் இறுதி மொழி இடை முதலினும்
எய்திய பொருள்கோள் அளைமறி பாப்பே
418. யாப்பு அடி பலவினும் கோப்பு உடை மொழிகளை
ஏற்புழி இசைப்பது கொண்டு கூட்டே
419. ஏற்புழி எடுத்து உடன் கூட்டுறும் அடியவும்
யாப்பு ஈறு இடை முதல் ஆக்கினும் பொருள் இசை
மாட்சியும் மாறா அடியவும் அடிமறி
3.4 இடையியல் 420 - 441
இடையியல்
420. வேற்றுமை வினை சாரியை ஒப்பு உருபுகள்
தத்தம் பொருள இசைநிறை அசைநிலை
குறிப்பு என் எண் பகுதியின் தனித்து இயல் இன்றிப்
பெயரினும் வினையினும் பின்முன் ஓர் இடத்து
ஒன்றும் பலவும் வந்து ஒன்றுவது இடைச்சொல்
421. தெரிநிலை தேற்றம் ஐயம் முற்று எண் சிறப்பு
எதிர்மறை எச்சம் வினா விழைவு ஒழியிசை
பிரிப்பு கழிவு ஆக்கம் இன்னன இடைப்பொருள்
422. பிரிநிலை வினா எண் ஈற்றசை தேற்றம்
இசைநிறை என ஆறு ஏகாரமே
423. ஒழியிசை வினா சிறப்பு எதிர்மறை தெரிநிலை
கழிவு அசைநிலை பிரிப்பு என எட்டு ஓவே
424. வினைபெயர் குறிப்பு இசை எண்பண்பு ஆறினும்
என எனும் மொழிவரும் என்றும் அற்றே
425. எதிர்மறை சிறப்பு ஐயம் எச்சம் முற்று அளவை
தெரிநிலை ஆக்கமோடு உம்மை எட்டே
426. முற்றும்மை ஒரோ வழி எச்சமும் ஆகும்
427. செவ்வெண் ஈற்றதாம் எச்ச உம்மை
428. பெயர்ச்செவ் வெண் ஏ என்றா எனா எண்
நான்கும் தொகைபெறும் உம்மை என்று என ஓடு
இந்நான்கு எண்ணும் அஃது இன்றியும் இயலும்
429. என்றும் எனவும் ஒடுவும் ஒரோவழி
நின்றும் பிரிந்து எண்பொருள் தொறும் நேரும்
430. வினையொடு வரினும் எண் இனைய ஏற்பன
431. விழைவே காலம் ஒழியிசை தில்லே
432. மன்னே அசைநிலை ஒழியிசை ஆக்கம்
கழிவு மிகுதி நிலைபேறு ஆகும்
433. வினைமாற்று அசைநிலை பிறிது எனும் மற்றே
434. மற்றையது என்பது சுட்டியதற்கு இனம்
435. கொல்லே ஐயம் அசைநிலைக் கூற்றே
436. ஒடுவும் தெய்யவும் இசைநிறை மொழியே
437. அந்தில் ஆங்கு அசைநிலை இடப் பொருளவ்வே
438. அம்ம உரையசை கேண்மின் என்று ஆகும்
439. மா என் கிளவி வியங்கோள் அசைச்சொல்
440. மியா இக மோ மதி அத்தை இத்தை
வாழிய மாள ஈ யாழ முன்னிலை அசை
441. யா கா பிற பிறக்கு அரோ போ மாது இகும்
சின் குரை ஓரும் போலும் இருந்து இட்டு
அன்று ஆம் தாம் தான் கின்று நின்று அசைமொழி
3.5 உரியியல் 442 -462
உரியியல்
442. பல்வகைப் பண்பும் பகர்பெயர் ஆகி
ஒருகுணம் பலகுணம் தழுவிப் பெயர்வினை
ஒருவா செய்யுட்கு உரியன உரிச்சொல்
443. உயிர் உயிர் அல்லதாம் பொருள் குணம் பண்பே
444. மெய் நா மூக்கு நாட்டம் செவிகளின்
ஒன்று முதலாக் கீழ்க்கொண்டு மேல் உணர்தலின்
ஓர் அறிவு ஆதியா உயிர் ஐந்து ஆகும்
445. புல்மரம் முதல உற்று அறியும் ஓர் அறிவு உயிர்
446. முரள் நந்து ஆதி நாஅறிவொடு ஈர் அறிவு உயிர்
447. சிதல் எறும்பு ஆதி மூக்கு அறிவின் மூ அறிவு உயிர்
448. தும்பி வண்டு ஆதி கண் அறிவின் நால் அறிவு உயிர்
449. வானவர் மக்கள் நரகர் விலங்கு புள்
ஆதி செவி அறிவோடு ஐ அறிவு உயிரே
450. உணர்வு இயலாம் உயிர் ஒன்றும் ஒழித்த
உடல் முதல் அனைத்தும் உயிர் அல் பொருளே
451. ஒற்றுமை நயத்தின் ஒன்று எனத் தோன்றினும்
வேற்றுமை நயத்தின் வேறே உடல் உயிர்
452. அறிவு அருள் ஆசை அச்சம் மானம்
நிறை பொறை ஓர்ப்பு கடைப்பிடி மையல்
நினைவு வெறுப்பு உவப்பு இரக்கம் நாண் வெகுளி
துணிவு அழுக்காறு அன்பு எளிமை எய்த்தல்
துன்பம் இன்பம் இளமை மூப்பு இகல்
வென்றி பொச்சாப்பு ஊக்கம் மறம் மதம்
மறவி இனைய உடல் கொள் உயிர்க்குணம்
453. துய்த்தல் துஞ்சல் தொழுதல் அணிதல்
உய்த்தல் ஆதி உடல் உயிர்த் தொழில் குணம்
454. பல்வகை வடிவு இரு நாற்றம் ஐ வண்ணம்
அறு சுவை ஊறு எட்டு உயிர் அல் பொருள்குணம்
455. தோன்றல் மறைதல் வளர்தல் சுருங்கல்
நீங்கல் அடைதல் நடுங்கல் இசைத்தல்
ஈதல் இன்னன இருபொருள் தொழில்குணம்
456. சால உறு தவ நனி கூர் கழி மிகல்
457. கடி என் கிளவி காப்பே கூர்மை
விரையே விளக்கம் அச்சம் சிறப்பே
விரைவே மிகுதி புதுமை ஆர்த்தல்
வரைவே மன்றல் கரிப்பின் ஆகும்
458. மாற்றம் நுவற்சி செப்பு உரை கரை நொடி இசை
கூற்றுப் புகறல் மொழிகிளவி விளம்பு அறை
பாட்டுப் பகர்ச்சி இயம்பல் சொல்லே
459. முழக்கு இரட்டு ஒலிகலி இசைதுவை பிளிறு இரை
இரக்கு அழுங்கு இயம்பல் இமிழ்குளிறு அதிர்குரை
கனைசிலை சும்மை கௌவை கம்பலை
அரவம் ஆர்ப்போடு இன்னன ஓசை
460. இன்னது இன்னுழி இன்னணம் இயலும்
என்று இசை நூலுள் குண குணிப்பெயர்கள்
சொல்லாம் பரத்தலின் பிங்கலம் முதலா
நல்லோர் உரிச்சொலில் நயந்தனர் கொளலே
461. சொல் தொறும் இற்று இதன் பெற்றி என்று அனைத்தும்
முற்ற மொழிகுறின் முடிவு இல ஆதலின்
சொற்றவற்று இயலான் மற்றைய பிறவும்
தெற்றென உணர்தல் தெள்ளியோர் திறனே
462. பழையன கழிதலும் புதியன புகுதலும்
வழு அல கால வகையின் ஆனே
நன்னூல் முற்றிற்று
Share
Was this helpful? |
More From Library
Advertisement
More From our Website
Hit counter
| புராணங்கள் |
| மகாபாரதம் |
| ராமாயணம் |
| பகவத் கீதை |
| இலக்கியம் |
| பன்னிரு திருமுறைகள் |
| நாலாயிர திவ்ய பிரபந்தம் |
| நாயன்மார்கள் |
| ஆழ்வார்கள் |
| ரிஷிகள் |
| மகான்கள் |
| சித்தர்கள் |
| தமிழில் சமஸ்கிருத சுலோகங்கள் |
| தித்திக்கும் தேவாரம் |
Advertisement
More From our Website
| Join Membership |
| Book Store |
| Astrology |
| Radio |
Hit counter