மதுரகவி ஆழ்வார், திருப்பதி எம் பெருமானின் அடியார்கள் ஆழ்வார்கள் பதினொரு பேரில் ஒருவராக திகழ்கிறார். இவரின் பிறப்பு மாக்கள் கொய்தமன்று என்ற ராசியில், திருவோணம் என்ற நட்சத்திரத்தில், பங்குனி மாதத்தில், ஆழ்வார்திருநகரி என்னும் இடத்தில் நடைபெற்றது. இவர் நமக்கு கி.பி 7ஆம் நூற்றாண்டில் திருவிதாங்கூர் நாட்டில், மதுரை அருகில் உள்ள திருக்கொழுந்தூர் என்கிற ஊரில் பிறந்தார்.
மதுரகவி ஆழ்வார், வள்ளலார் போன்ற மகான்களைப்போல, தன்னை பகவத்விஷயங்களில் மட்டும் தன்னை அர்ப்பணித்தவர். அவர் நம்மாழ்வாரின் முக்கிய அடியாராகவும், அவரின் திவ்ய பிரபந்தத்தை மக்களுக்குத் தொகுத்து வழங்கியவராகவும் விளங்குகிறார்.
மதுரகவி ஆழ்வார், சிறுவயதிலிருந்தே பக்தியில் நன்கு ஈடுபட்டவர். தம் வாழ்க்கையின் முதற்கட்டத்தில், அயோத்தியிலுள்ள இராமர் கோயிலில் அர்ச்சனை செய்பவராக இருந்தார். ஒரு நாள், அவர் ராமனின் பவள வாய் காட்டும் காட்சியை காணவேண்டிய எண்ணத்தில், அயோத்தியில் இருந்து தெற்கே பயணம் செய்தார். அவர் ஊருக்குள் வந்தபோது, ஒரு சிறிய ஒளியைக் கண்டார். அது தான் நம்மாழ்வார் இருந்த வேளாயுதத்தில் இருந்து வந்த ஒளியாகும். அந்த ஒளியின் வழிகாட்டலில் மதுரகவி ஆழ்வார் திருக்குருகூரை அடைந்தார்.
திருக்குருகூரில் மதுரகவி ஆழ்வார், நம்மாழ்வாரை கண்டு அவரிடம் சீடராக அடிமையாகி, அவருடைய பக்தி பாட்டுகளைக் கற்றுக்கொண்டார். அவர் நம்மாழ்வாரின் திருவாய்மொழியின் முக்கிய பாகங்களான பதினோரு பாசுரங்களை 'கணிநுண் சீருத்தம்பா' எனும் பாடலில் கண்டு திருவாய்மொழியை மக்களிடம் கொண்டு சென்றார்.
மதுரகவி ஆழ்வார் தனக்குத் தாமே ஒரு சுருக்கமான, ஆனால் மிக ஆழமான பாசுரங்களைப் பாடினார். இவருடைய பாசுரங்கள் ஆன்மீகக் குருவான நம்மாழ்வார் மீது கொண்ட பக்தியைக் காட்டுகின்றன. அவர்கள் பாசுரங்கள் நமக்கு நம்மாழ்வாரின் பாசுரங்களைப்போல மகத்துவத்தை ஏற்படுத்துகின்றன. இவரது பாசுரங்கள் சங்க இலக்கியத்தின் பாணியில் எழுதப்பட்டுள்ளன.
மதுரகவி ஆழ்வார், இவரது அற்புத பாசுரங்களால் பல பக்தர்களைக் கவர்ந்தார். அவர் பாடல்கள் முக்கியமாக பகவத்விஷயங்களைக் குறிக்கும் போது, அவர் தம் குருவான நம்மாழ்வாரின் தனித்துவத்தைக் குறிப்பிடுவதிலும் பிரத்தியேகமாக திகழ்கின்றன. அவர் கூறியது போல "தான் எவ்வளவு பெரியோராக இருப்பினும், ஒருவர் தனது குருவின் பாதத்தில் வணங்கி வாழ்ந்தால், அந்த குருவின் பத்திலிருந்து பெறும் வரங்களை அளவிட முடியாது" என்பது அவருடைய பாசுரங்களில் விளங்குகிறது.
மதுரகவி ஆழ்வார், பாணாச்சிற்றம்பலத்தில் இறுதியாக, தனது குருவின் பெருமையை உலகெங்கும் புகழ்ந்து போற்றியவர். மதுரகவி ஆழ்வாரின் திவ்யப்பாடல்களை இன்றும் பல பக்தர்கள் பாடும் போது, அந்த அற்புதம் நமக்கு வழங்கும் ஆன்மிகத்தை உணர முடிகிறது.
மதுரகவி ஆழ்வார், ஒரு பூர்வ ஜன்மா பக்தியுடன் பிறந்ததால், அவர் வாழ்நாளை முழுவதும் தமது குருவின் பாதத்தில் கிடப்பவராகவும், அவரின் சிறப்பை விளங்குபவராகவும் வாழ்ந்தார். மதுரகவி ஆழ்வாரின் பாடல்களின் முக்கியத்துவம் அவரது ஆத்மார்த்தமான பக்தி, அவர் காட்டும் ஆன்மிகக் குருவின் சிறப்பு, அவர் பாடல்களின் உன்னதத்தன்மை ஆகியவற்றால் அழிவில்லாததாக அமைந்துள்ளது.
மதுரகவி ஆழ்வார் வாழ்ந்த காலத்தில், அவரது பாடல்கள் மக்களிடம் பெரும் செல்வாக்கை ஏற்படுத்தின. மதுரகவி ஆழ்வார் பாடல்களில் உள்ள பக்தி உணர்வுகள் மற்றும் அவர் கூறும் ஆன்மிக சிந்தனைகள் இன்றும் பலர் மனதில் பதிந்து உள்ளது. அவரது பாடல்கள், பக்தி மரபில் ஒரு முக்கிய அத்தியாயமாகவும், திவ்யபிரபந்தத்தில் ஒரு முக்கிய பாகமாகவும் திகழ்கின்றன.
மதுரகவி ஆழ்வார் தன்னுடைய வாழ்நாளில் திருக்குருகூர் பகவானின் பாதங்களில் தன்னுடைய பாசுரங்களை அர்ப்பணித்து, தனது ஆன்மிக வாழ்க்கையை குருவின் வழியில் செலுத்தியவர். அவரது பெயர் இனி வரும் யுகங்களிலும் பக்தர்களின் மனங்களில் ஒளிரும் என்பதில் சந்தேகம் இல்லை.
Madhurakavi Alvar is one of the twelve Alvars, the group of saint-poets in Tamil Vaishnavism who are renowned for their deep devotion to Lord Vishnu. What makes Madhurakavi Alvar particularly unique among the Alvars is that his devotion was not directly towards Vishnu, but rather towards his guru, Nammalvar. His life and works emphasize the importance of devotion to a spiritual teacher, known as Acharya Bhakti.
Madhurakavi Alvar was born in Thirukolur, a village near Thirukkurugur (modern-day Alwarthirunagari) in Tamil Nadu. According to legend, he witnessed a mysterious light in the sky and followed it to find Nammalvar meditating under a tamarind tree in Thirukkurugur. Deeply moved by Nammalvar’s spiritual presence, Madhurakavi immediately became his disciple and devoted his life to serving him.
Madhurakavi Alvar’s only work is the "Kanninun Siruththambu," a short but highly significant composition of 11 verses. Unlike the other Alvars, who primarily composed hymns in praise of Vishnu, Madhurakavi’s verses are entirely dedicated to Nammalvar, reflecting his belief that service to the guru is the highest form of devotion. The "Kanninun Siruththambu" extols the greatness of Nammalvar, and through this, Madhurakavi conveys that true devotion to the Acharya leads to spiritual liberation.
Madhurakavi Alvar played a crucial role in preserving and propagating Nammalvar’s teachings. He is credited with documenting Nammalvar’s hymns, particularly the "Thiruvaimozhi," and ensuring that they were passed down through generations. His devotion to Nammalvar is seen as a model of how a disciple should revere and follow their guru.
In the Srivaishnava tradition, Madhurakavi Alvar’s work is highly respected, and his verses are often recited in Vishnu temples, particularly during the festivals celebrating Nammalvar. His life and teachings highlight the profound impact that devotion to a spiritual teacher can have on one’s spiritual journey.